Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
bekenne
du
bekennst
er/sie/es
bekennt
wir
bekennen
ihr
bekennt
sie/Sie
bekennen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
bekannte
du
bekanntest
er/sie/es
bekannte
wir
bekannten
ihr
bekanntet
sie/Sie
bekannten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe bekannt
du
hast bekannt
er/sie/es
hat bekannt
wir
haben bekannt
ihr
habt bekannt
sie/Sie
haben bekannt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte bekannt
du
hattest bekannt
er/sie/es
hatte bekannt
wir
hatten bekannt
ihr
hattet bekannt
sie/Sie
hatten bekannt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde bekennen
du
wirst bekennen
er/sie/es
wird bekennen
wir
werden bekennen
ihr
werdet bekennen
sie/Sie
werden bekennen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde bekannt haben
du
wirst bekannt haben
er/sie/es
wird bekannt haben
wir
werden bekannt haben
ihr
werdet bekannt haben
sie/Sie
werden bekannt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [bekennen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
bekenne
du
bekennest
er/sie/es
bekenne
wir
bekennen
ihr
bekennet
sie/Sie
bekennen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe bekannt
du
habest bekannt
er/sie/es
habe bekannt
wir
haben bekannt
ihr
habet bekannt
sie/Sie
haben bekannt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde bekennen
du
werdest bekennen
er/sie/es
werde bekennen
wir
werden bekennen
ihr
werdet bekennen
sie/Sie
werden bekennen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde bekannt haben
du
werdest bekannt haben
er/sie/es
werde bekannt haben
wir
werden bekannt haben
ihr
werdet bekannt haben
sie/Sie
werden bekannt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
bekennte
du
bekenntest
er/sie/es
bekennte
wir
bekennten
ihr
bekenntet
sie/Sie
bekennten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte bekannt
du
hättest bekannt
er/sie/es
hätte bekannt
wir
hätten bekannt
ihr
hättet bekannt
sie/Sie
hätten bekannt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde bekennen
du
würdest bekennen
er/sie/es
würde bekennen
wir
würden bekennen
ihr
würdet bekennen
sie/Sie
würden bekennen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde bekannt haben
du
würdest bekannt haben
er/sie/es
würde bekannt haben
wir
würden bekannt haben
ihr
würdet bekannt haben
sie/Sie
würden bekannt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [bekennen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
bekenne
ihr
bekennt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [bekennen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
