Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
belaufe
du
beläufst
er/sie/es
beläuft
wir
belaufen
ihr
belauft
sie/Sie
belaufen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
belief
du
beliefst
er/sie/es
belief
wir
beliefen
ihr
belieft
sie/Sie
beliefen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe belaufen
du
hast belaufen
er/sie/es
hat belaufen
wir
haben belaufen
ihr
habt belaufen
sie/Sie
haben belaufen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte belaufen
du
hattest belaufen
er/sie/es
hatte belaufen
wir
hatten belaufen
ihr
hattet belaufen
sie/Sie
hatten belaufen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde belaufen
du
wirst belaufen
er/sie/es
wird belaufen
wir
werden belaufen
ihr
werdet belaufen
sie/Sie
werden belaufen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde belaufen haben
du
wirst belaufen haben
er/sie/es
wird belaufen haben
wir
werden belaufen haben
ihr
werdet belaufen haben
sie/Sie
werden belaufen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [belaufen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
belaufe
du
belaufest
er/sie/es
belaufe
wir
belaufen
ihr
belaufet
sie/Sie
belaufen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe belaufen
du
habest belaufen
er/sie/es
habe belaufen
wir
haben belaufen
ihr
habet belaufen
sie/Sie
haben belaufen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde belaufen
du
werdest belaufen
er/sie/es
werde belaufen
wir
werden belaufen
ihr
werdet belaufen
sie/Sie
werden belaufen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde belaufen haben
du
werdest belaufen haben
er/sie/es
werde belaufen haben
wir
werden belaufen haben
ihr
werdet belaufen haben
sie/Sie
werden belaufen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
beliefe
du
beliefest
er/sie/es
beliefe
wir
beliefen
ihr
beliefet
sie/Sie
beliefen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte belaufen
du
hättest belaufen
er/sie/es
hätte belaufen
wir
hätten belaufen
ihr
hättet belaufen
sie/Sie
hätten belaufen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde belaufen
du
würdest belaufen
er/sie/es
würde belaufen
wir
würden belaufen
ihr
würdet belaufen
sie/Sie
würden belaufen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde belaufen haben
du
würdest belaufen haben
er/sie/es
würde belaufen haben
wir
würden belaufen haben
ihr
würdet belaufen haben
sie/Sie
würden belaufen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [belaufen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
belaufe; belauf
ihr
belauft
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [belaufen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);