Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
bereue
du
bereust
er/sie/es
bereut
wir
bereuen
ihr
bereut
sie/Sie
bereuen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
bereute
du
bereutest
er/sie/es
bereute
wir
bereuten
ihr
bereutet
sie/Sie
bereuten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe bereut
du
hast bereut
er/sie/es
hat bereut
wir
haben bereut
ihr
habt bereut
sie/Sie
haben bereut
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte bereut
du
hattest bereut
er/sie/es
hatte bereut
wir
hatten bereut
ihr
hattet bereut
sie/Sie
hatten bereut
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde bereuen
du
wirst bereuen
er/sie/es
wird bereuen
wir
werden bereuen
ihr
werdet bereuen
sie/Sie
werden bereuen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde bereut haben
du
wirst bereut haben
er/sie/es
wird bereut haben
wir
werden bereut haben
ihr
werdet bereut haben
sie/Sie
werden bereut haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [bereuen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
bereue
du
bereuest
er/sie/es
bereue
wir
bereuen
ihr
bereuet
sie/Sie
bereuen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe bereut
du
habest bereut
er/sie/es
habe bereut
wir
haben bereut
ihr
habet bereut
sie/Sie
haben bereut
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde bereuen
du
werdest bereuen
er/sie/es
werde bereuen
wir
werden bereuen
ihr
werdet bereuen
sie/Sie
werden bereuen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde bereut haben
du
werdest bereut haben
er/sie/es
werde bereut haben
wir
werden bereut haben
ihr
werdet bereut haben
sie/Sie
werden bereut haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
bereute
du
bereutest
er/sie/es
bereute
wir
bereuten
ihr
bereutet
sie/Sie
bereuten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte bereut
du
hättest bereut
er/sie/es
hätte bereut
wir
hätten bereut
ihr
hättet bereut
sie/Sie
hätten bereut
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde bereuen
du
würdest bereuen
er/sie/es
würde bereuen
wir
würden bereuen
ihr
würdet bereuen
sie/Sie
würden bereuen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde bereut haben
du
würdest bereut haben
er/sie/es
würde bereut haben
wir
würden bereut haben
ihr
würdet bereut haben
sie/Sie
würden bereut haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [bereuen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
bereue; bereu
ihr
bereut
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [bereuen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
