Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
beschuldige
du
beschuldigst
er/sie/es
beschuldigt
wir
beschuldigen
ihr
beschuldigt
sie/Sie
beschuldigen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
beschuldigte
du
beschuldigtest
er/sie/es
beschuldigte
wir
beschuldigten
ihr
beschuldigtet
sie/Sie
beschuldigten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe beschuldigt
du
hast beschuldigt
er/sie/es
hat beschuldigt
wir
haben beschuldigt
ihr
habt beschuldigt
sie/Sie
haben beschuldigt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte beschuldigt
du
hattest beschuldigt
er/sie/es
hatte beschuldigt
wir
hatten beschuldigt
ihr
hattet beschuldigt
sie/Sie
hatten beschuldigt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde beschuldigen
du
wirst beschuldigen
er/sie/es
wird beschuldigen
wir
werden beschuldigen
ihr
werdet beschuldigen
sie/Sie
werden beschuldigen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde beschuldigt haben
du
wirst beschuldigt haben
er/sie/es
wird beschuldigt haben
wir
werden beschuldigt haben
ihr
werdet beschuldigt haben
sie/Sie
werden beschuldigt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [beschuldigen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
beschuldige
du
beschuldigest
er/sie/es
beschuldige
wir
beschuldigen
ihr
beschuldiget
sie/Sie
beschuldigen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe beschuldigt
du
habest beschuldigt
er/sie/es
habe beschuldigt
wir
haben beschuldigt
ihr
habet beschuldigt
sie/Sie
haben beschuldigt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde beschuldigen
du
werdest beschuldigen
er/sie/es
werde beschuldigen
wir
werden beschuldigen
ihr
werdet beschuldigen
sie/Sie
werden beschuldigen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde beschuldigt haben
du
werdest beschuldigt haben
er/sie/es
werde beschuldigt haben
wir
werden beschuldigt haben
ihr
werdet beschuldigt haben
sie/Sie
werden beschuldigt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
beschuldigte
du
beschuldigtest
er/sie/es
beschuldigte
wir
beschuldigten
ihr
beschuldigtet
sie/Sie
beschuldigten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte beschuldigt
du
hättest beschuldigt
er/sie/es
hätte beschuldigt
wir
hätten beschuldigt
ihr
hättet beschuldigt
sie/Sie
hätten beschuldigt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde beschuldigen
du
würdest beschuldigen
er/sie/es
würde beschuldigen
wir
würden beschuldigen
ihr
würdet beschuldigen
sie/Sie
würden beschuldigen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde beschuldigt haben
du
würdest beschuldigt haben
er/sie/es
würde beschuldigt haben
wir
würden beschuldigt haben
ihr
würdet beschuldigt haben
sie/Sie
würden beschuldigt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [beschuldigen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
beschuldige; beschuldig
ihr
beschuldigt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [beschuldigen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
