Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
bestehe
du
bestehst
er/sie/es
besteht
wir
bestehen
ihr
besteht
sie/Sie
bestehen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
bestand
du
bestandst
er/sie/es
bestand
wir
bestanden
ihr
bestandet
sie/Sie
bestanden
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe bestanden
du
hast bestanden
er/sie/es
hat bestanden
wir
haben bestanden
ihr
habt bestanden
sie/Sie
haben bestanden
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte bestanden
du
hattest bestanden
er/sie/es
hatte bestanden
wir
hatten bestanden
ihr
hattet bestanden
sie/Sie
hatten bestanden
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde bestehen
du
wirst bestehen
er/sie/es
wird bestehen
wir
werden bestehen
ihr
werdet bestehen
sie/Sie
werden bestehen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde bestanden haben
du
wirst bestanden haben
er/sie/es
wird bestanden haben
wir
werden bestanden haben
ihr
werdet bestanden haben
sie/Sie
werden bestanden haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [bestehen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
bestehe
du
bestehest
er/sie/es
bestehe
wir
bestehen
ihr
bestehet
sie/Sie
bestehen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe bestanden
du
habest bestanden
er/sie/es
habe bestanden
wir
haben bestanden
ihr
habet bestanden
sie/Sie
haben bestanden
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde bestehen
du
werdest bestehen
er/sie/es
werde bestehen
wir
werden bestehen
ihr
werdet bestehen
sie/Sie
werden bestehen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde bestanden haben
du
werdest bestanden haben
er/sie/es
werde bestanden haben
wir
werden bestanden haben
ihr
werdet bestanden haben
sie/Sie
werden bestanden haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
bestünde; bestände
du
bestündest; beständest
er/sie/es
bestünde; bestände
wir
bestünden; beständen
ihr
bestündet; beständet
sie/Sie
bestünden; beständen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte bestanden
du
hättest bestanden
er/sie/es
hätte bestanden
wir
hätten bestanden
ihr
hättet bestanden
sie/Sie
hätten bestanden
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde bestehen
du
würdest bestehen
er/sie/es
würde bestehen
wir
würden bestehen
ihr
würdet bestehen
sie/Sie
würden bestehen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde bestanden haben
du
würdest bestanden haben
er/sie/es
würde bestanden haben
wir
würden bestanden haben
ihr
würdet bestanden haben
sie/Sie
würden bestanden haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [bestehen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
bestehe; besteh
ihr
besteht
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [bestehen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
