Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
betrachte
du
betrachtest
er/sie/es
betrachtet
wir
betrachten
ihr
betrachtet
sie/Sie
betrachten
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
betrachtete
du
betrachtetest
er/sie/es
betrachtete
wir
betrachteten
ihr
betrachtetet
sie/Sie
betrachteten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe betrachtet
du
hast betrachtet
er/sie/es
hat betrachtet
wir
haben betrachtet
ihr
habt betrachtet
sie/Sie
haben betrachtet
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte betrachtet
du
hattest betrachtet
er/sie/es
hatte betrachtet
wir
hatten betrachtet
ihr
hattet betrachtet
sie/Sie
hatten betrachtet
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde betrachten
du
wirst betrachten
er/sie/es
wird betrachten
wir
werden betrachten
ihr
werdet betrachten
sie/Sie
werden betrachten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde betrachtet haben
du
wirst betrachtet haben
er/sie/es
wird betrachtet haben
wir
werden betrachtet haben
ihr
werdet betrachtet haben
sie/Sie
werden betrachtet haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [betrachten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
betrachte
du
betrachtest
er/sie/es
betrachte
wir
betrachten
ihr
betrachtet
sie/Sie
betrachten
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe betrachtet
du
habest betrachtet
er/sie/es
habe betrachtet
wir
haben betrachtet
ihr
habet betrachtet
sie/Sie
haben betrachtet
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde betrachten
du
werdest betrachten
er/sie/es
werde betrachten
wir
werden betrachten
ihr
werdet betrachten
sie/Sie
werden betrachten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde betrachtet haben
du
werdest betrachtet haben
er/sie/es
werde betrachtet haben
wir
werden betrachtet haben
ihr
werdet betrachtet haben
sie/Sie
werden betrachtet haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
betrachtete
du
betrachtetest
er/sie/es
betrachtete
wir
betrachteten
ihr
betrachtetet
sie/Sie
betrachteten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte betrachtet
du
hättest betrachtet
er/sie/es
hätte betrachtet
wir
hätten betrachtet
ihr
hättet betrachtet
sie/Sie
hätten betrachtet
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde betrachten
du
würdest betrachten
er/sie/es
würde betrachten
wir
würden betrachten
ihr
würdet betrachten
sie/Sie
würden betrachten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde betrachtet haben
du
würdest betrachtet haben
er/sie/es
würde betrachtet haben
wir
würden betrachtet haben
ihr
würdet betrachtet haben
sie/Sie
würden betrachtet haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [betrachten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
betrachte; betracht
ihr
betrachtet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [betrachten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
