Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
delegiere
du
delegierst
er/sie/es
delegiert
wir
delegieren
ihr
delegiert
sie/Sie
delegieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
delegierte
du
delegiertest
er/sie/es
delegierte
wir
delegierten
ihr
delegiertet
sie/Sie
delegierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe delegiert
du
hast delegiert
er/sie/es
hat delegiert
wir
haben delegiert
ihr
habt delegiert
sie/Sie
haben delegiert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte delegiert
du
hattest delegiert
er/sie/es
hatte delegiert
wir
hatten delegiert
ihr
hattet delegiert
sie/Sie
hatten delegiert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde delegieren
du
wirst delegieren
er/sie/es
wird delegieren
wir
werden delegieren
ihr
werdet delegieren
sie/Sie
werden delegieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde delegiert haben
du
wirst delegiert haben
er/sie/es
wird delegiert haben
wir
werden delegiert haben
ihr
werdet delegiert haben
sie/Sie
werden delegiert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [delegieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
delegiere
du
delegierest
er/sie/es
delegiere
wir
delegieren
ihr
delegieret
sie/Sie
delegieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe delegiert
du
habest delegiert
er/sie/es
habe delegiert
wir
haben delegiert
ihr
habet delegiert
sie/Sie
haben delegiert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde delegieren
du
werdest delegieren
er/sie/es
werde delegieren
wir
werden delegieren
ihr
werdet delegieren
sie/Sie
werden delegieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde delegiert haben
du
werdest delegiert haben
er/sie/es
werde delegiert haben
wir
werden delegiert haben
ihr
werdet delegiert haben
sie/Sie
werden delegiert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
delegierte
du
delegiertest
er/sie/es
delegierte
wir
delegierten
ihr
delegiertet
sie/Sie
delegierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte delegiert
du
hättest delegiert
er/sie/es
hätte delegiert
wir
hätten delegiert
ihr
hättet delegiert
sie/Sie
hätten delegiert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde delegieren
du
würdest delegieren
er/sie/es
würde delegieren
wir
würden delegieren
ihr
würdet delegieren
sie/Sie
würden delegieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde delegiert haben
du
würdest delegiert haben
er/sie/es
würde delegiert haben
wir
würden delegiert haben
ihr
würdet delegiert haben
sie/Sie
würden delegiert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [delegieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
delegiere; delegier
ihr
delegiert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [delegieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
