Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
binde ein
du
bindest ein
er/sie/es
bindet ein
wir
binden ein
ihr
bindet ein
sie/Sie
binden ein
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
band ein
du
bandest ein; bandst ein
er/sie/es
band ein
wir
banden ein
ihr
bandet ein
sie/Sie
banden ein
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe eingebunden
du
hast eingebunden
er/sie/es
hat eingebunden
wir
haben eingebunden
ihr
habt eingebunden
sie/Sie
haben eingebunden
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte eingebunden
du
hattest eingebunden
er/sie/es
hatte eingebunden
wir
hatten eingebunden
ihr
hattet eingebunden
sie/Sie
hatten eingebunden
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde einbinden
du
wirst einbinden
er/sie/es
wird einbinden
wir
werden einbinden
ihr
werdet einbinden
sie/Sie
werden einbinden
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde eingebunden haben
du
wirst eingebunden haben
er/sie/es
wird eingebunden haben
wir
werden eingebunden haben
ihr
werdet eingebunden haben
sie/Sie
werden eingebunden haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [einbinden]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
binde ein
du
bindest ein
er/sie/es
binde ein
wir
binden ein
ihr
bindet ein
sie/Sie
binden ein
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe eingebunden
du
habest eingebunden
er/sie/es
habe eingebunden
wir
haben eingebunden
ihr
habet eingebunden
sie/Sie
haben eingebunden
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde einbinden
du
werdest einbinden
er/sie/es
werde einbinden
wir
werden einbinden
ihr
werdet einbinden
sie/Sie
werden einbinden
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde eingebunden haben
du
werdest eingebunden haben
er/sie/es
werde eingebunden haben
wir
werden eingebunden haben
ihr
werdet eingebunden haben
sie/Sie
werden eingebunden haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
bände ein
du
bändest ein
er/sie/es
bände ein
wir
bänden ein
ihr
bändet ein
sie/Sie
bänden ein
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte eingebunden
du
hättest eingebunden
er/sie/es
hätte eingebunden
wir
hätten eingebunden
ihr
hättet eingebunden
sie/Sie
hätten eingebunden
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde einbinden
du
würdest einbinden
er/sie/es
würde einbinden
wir
würden einbinden
ihr
würdet einbinden
sie/Sie
würden einbinden
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde eingebunden haben
du
würdest eingebunden haben
er/sie/es
würde eingebunden haben
wir
würden eingebunden haben
ihr
würdet eingebunden haben
sie/Sie
würden eingebunden haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [einbinden]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
binde ein; bind ein
ihr
bindet ein
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [einbinden]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
