Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
leite ein
du
leitest ein
er/sie/es
leitet ein
wir
leiten ein
ihr
leitet ein
sie/Sie
leiten ein
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
leitete ein
du
leitetest ein
er/sie/es
leitete ein
wir
leiteten ein
ihr
leitetet ein
sie/Sie
leiteten ein
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe eingeleitet
du
hast eingeleitet
er/sie/es
hat eingeleitet
wir
haben eingeleitet
ihr
habt eingeleitet
sie/Sie
haben eingeleitet
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte eingeleitet
du
hattest eingeleitet
er/sie/es
hatte eingeleitet
wir
hatten eingeleitet
ihr
hattet eingeleitet
sie/Sie
hatten eingeleitet
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde einleiten
du
wirst einleiten
er/sie/es
wird einleiten
wir
werden einleiten
ihr
werdet einleiten
sie/Sie
werden einleiten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde eingeleitet haben
du
wirst eingeleitet haben
er/sie/es
wird eingeleitet haben
wir
werden eingeleitet haben
ihr
werdet eingeleitet haben
sie/Sie
werden eingeleitet haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [einleiten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
leite ein
du
leitest ein
er/sie/es
leite ein
wir
leiten ein
ihr
leitet ein
sie/Sie
leiten ein
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe eingeleitet
du
habest eingeleitet
er/sie/es
habe eingeleitet
wir
haben eingeleitet
ihr
habet eingeleitet
sie/Sie
haben eingeleitet
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde einleiten
du
werdest einleiten
er/sie/es
werde einleiten
wir
werden einleiten
ihr
werdet einleiten
sie/Sie
werden einleiten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde eingeleitet haben
du
werdest eingeleitet haben
er/sie/es
werde eingeleitet haben
wir
werden eingeleitet haben
ihr
werdet eingeleitet haben
sie/Sie
werden eingeleitet haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
leitete ein
du
leitetest ein
er/sie/es
leitete ein
wir
leiteten ein
ihr
leitetet ein
sie/Sie
leiteten ein
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte eingeleitet
du
hättest eingeleitet
er/sie/es
hätte eingeleitet
wir
hätten eingeleitet
ihr
hättet eingeleitet
sie/Sie
hätten eingeleitet
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde einleiten
du
würdest einleiten
er/sie/es
würde einleiten
wir
würden einleiten
ihr
würdet einleiten
sie/Sie
würden einleiten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde eingeleitet haben
du
würdest eingeleitet haben
er/sie/es
würde eingeleitet haben
wir
würden eingeleitet haben
ihr
würdet eingeleitet haben
sie/Sie
würden eingeleitet haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [einleiten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
leite ein; leit ein
ihr
leitet ein
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [einleiten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);