Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
entstehe
du
entstehst
er/sie/es
entsteht
wir
entstehen
ihr
entsteht
sie/Sie
entstehen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
entstand
du
entstandest; entstandst
er/sie/es
entstand
wir
entstanden
ihr
entstandet
sie/Sie
entstanden
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
bin entstanden
du
bist entstanden
er/sie/es
ist entstanden
wir
sind entstanden
ihr
seid entstanden
sie/Sie
sind entstanden
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
war entstanden
du
warst entstanden
er/sie/es
war entstanden
wir
waren entstanden
ihr
wart entstanden
sie/Sie
waren entstanden
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde entstehen
du
wirst entstehen
er/sie/es
wird entstehen
wir
werden entstehen
ihr
werdet entstehen
sie/Sie
werden entstehen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde entstanden sein
du
wirst entstanden sein
er/sie/es
wird entstanden sein
wir
werden entstanden sein
ihr
werdet entstanden sein
sie/Sie
werden entstanden sein
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [entstehen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
entstehe
du
entstehest
er/sie/es
entstehe
wir
entstehen
ihr
entstehet
sie/Sie
entstehen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
sei entstanden
du
seiest entstanden; seist entstanden
er/sie/es
sei entstanden
wir
seien entstanden
ihr
seiet entstanden
sie/Sie
seien entstanden
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde entstehen
du
werdest entstehen
er/sie/es
werde entstehen
wir
werden entstehen
ihr
werdet entstehen
sie/Sie
werden entstehen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde entstanden sein
du
werdest entstanden sein
er/sie/es
werde entstanden sein
wir
werden entstanden sein
ihr
werdet entstanden sein
sie/Sie
werden entstanden sein
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
entstünde; entstände
du
entstündest; entständest
er/sie/es
entstünde; entstände
wir
entstünden; entständen
ihr
entstündet; entständet
sie/Sie
entstünden; entständen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
wäre entstanden
du
wärest entstanden
er/sie/es
wäre entstanden
wir
wären entstanden
ihr
wäret entstanden
sie/Sie
wären entstanden
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde entstehen
du
würdest entstehen
er/sie/es
würde entstehen
wir
würden entstehen
ihr
würdet entstehen
sie/Sie
würden entstehen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde entstanden sein
du
würdest entstanden sein
er/sie/es
würde entstanden sein
wir
würden entstanden sein
ihr
würdet entstanden sein
sie/Sie
würden entstanden sein
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [entstehen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
entstehe; entsteh
ihr
entsteht
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [entstehen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
