Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
erbringe
du
erbringst
er/sie/es
erbringt
wir
erbringen
ihr
erbringt
sie/Sie
erbringen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
erbrachte
du
erbrachtest
er/sie/es
erbrachte
wir
erbrachten
ihr
erbrachtet
sie/Sie
erbrachten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe erbracht
du
hast erbracht
er/sie/es
hat erbracht
wir
haben erbracht
ihr
habt erbracht
sie/Sie
haben erbracht
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte erbracht
du
hattest erbracht
er/sie/es
hatte erbracht
wir
hatten erbracht
ihr
hattet erbracht
sie/Sie
hatten erbracht
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde erbringen
du
wirst erbringen
er/sie/es
wird erbringen
wir
werden erbringen
ihr
werdet erbringen
sie/Sie
werden erbringen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde erbracht haben
du
wirst erbracht haben
er/sie/es
wird erbracht haben
wir
werden erbracht haben
ihr
werdet erbracht haben
sie/Sie
werden erbracht haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [erbringen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
erbringe
du
erbringest
er/sie/es
erbringe
wir
erbringen
ihr
erbringet
sie/Sie
erbringen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe erbracht
du
habest erbracht
er/sie/es
habe erbracht
wir
haben erbracht
ihr
habet erbracht
sie/Sie
haben erbracht
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde erbringen
du
werdest erbringen
er/sie/es
werde erbringen
wir
werden erbringen
ihr
werdet erbringen
sie/Sie
werden erbringen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde erbracht haben
du
werdest erbracht haben
er/sie/es
werde erbracht haben
wir
werden erbracht haben
ihr
werdet erbracht haben
sie/Sie
werden erbracht haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
erbrächte
du
erbrächtest
er/sie/es
erbrächte
wir
erbrächten
ihr
erbrächtet
sie/Sie
erbrächten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte erbracht
du
hättest erbracht
er/sie/es
hätte erbracht
wir
hätten erbracht
ihr
hättet erbracht
sie/Sie
hätten erbracht
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde erbringen
du
würdest erbringen
er/sie/es
würde erbringen
wir
würden erbringen
ihr
würdet erbringen
sie/Sie
würden erbringen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde erbracht haben
du
würdest erbracht haben
er/sie/es
würde erbracht haben
wir
würden erbracht haben
ihr
würdet erbracht haben
sie/Sie
würden erbracht haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [erbringen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
erbringe; erbring
ihr
erbringt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [erbringen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);