Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
ergänze
du
ergänzt
er/sie/es
ergänzt
wir
ergänzen
ihr
ergänzt
sie/Sie
ergänzen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
ergänzte
du
ergänztest
er/sie/es
ergänzte
wir
ergänzten
ihr
ergänztet
sie/Sie
ergänzten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe ergänzt
du
hast ergänzt
er/sie/es
hat ergänzt
wir
haben ergänzt
ihr
habt ergänzt
sie/Sie
haben ergänzt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte ergänzt
du
hattest ergänzt
er/sie/es
hatte ergänzt
wir
hatten ergänzt
ihr
hattet ergänzt
sie/Sie
hatten ergänzt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde ergänzen
du
wirst ergänzen
er/sie/es
wird ergänzen
wir
werden ergänzen
ihr
werdet ergänzen
sie/Sie
werden ergänzen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde ergänzt haben
du
wirst ergänzt haben
er/sie/es
wird ergänzt haben
wir
werden ergänzt haben
ihr
werdet ergänzt haben
sie/Sie
werden ergänzt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [ergänzen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
ergänze
du
ergänzest
er/sie/es
ergänze
wir
ergänzen
ihr
ergänzet
sie/Sie
ergänzen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe ergänzt
du
habest ergänzt
er/sie/es
habe ergänzt
wir
haben ergänzt
ihr
habet ergänzt
sie/Sie
haben ergänzt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde ergänzen
du
werdest ergänzen
er/sie/es
werde ergänzen
wir
werden ergänzen
ihr
werdet ergänzen
sie/Sie
werden ergänzen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde ergänzt haben
du
werdest ergänzt haben
er/sie/es
werde ergänzt haben
wir
werden ergänzt haben
ihr
werdet ergänzt haben
sie/Sie
werden ergänzt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
ergänzte
du
ergänztest
er/sie/es
ergänzte
wir
ergänzten
ihr
ergänztet
sie/Sie
ergänzten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte ergänzt
du
hättest ergänzt
er/sie/es
hätte ergänzt
wir
hätten ergänzt
ihr
hättet ergänzt
sie/Sie
hätten ergänzt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde ergänzen
du
würdest ergänzen
er/sie/es
würde ergänzen
wir
würden ergänzen
ihr
würdet ergänzen
sie/Sie
würden ergänzen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde ergänzt haben
du
würdest ergänzt haben
er/sie/es
würde ergänzt haben
wir
würden ergänzt haben
ihr
würdet ergänzt haben
sie/Sie
würden ergänzt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [ergänzen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
ergänze; ergänz
ihr
ergänzt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [ergänzen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
