Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
erörtere
du
erörterst
er/sie/es
erörtert
wir
erörtern
ihr
erörtert
sie/Sie
erörtern
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
erörterte
du
erörtertest
er/sie/es
erörterte
wir
erörterten
ihr
erörtertet
sie/Sie
erörterten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe erörtert
du
hast erörtert
er/sie/es
hat erörtert
wir
haben erörtert
ihr
habt erörtert
sie/Sie
haben erörtert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte erörtert
du
hattest erörtert
er/sie/es
hatte erörtert
wir
hatten erörtert
ihr
hattet erörtert
sie/Sie
hatten erörtert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde erörtern
du
wirst erörtern
er/sie/es
wird erörtern
wir
werden erörtern
ihr
werdet erörtern
sie/Sie
werden erörtern
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde erörtert haben
du
wirst erörtert haben
er/sie/es
wird erörtert haben
wir
werden erörtert haben
ihr
werdet erörtert haben
sie/Sie
werden erörtert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [erörtern]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
erörtere
du
erörterst
er/sie/es
erörtere
wir
erörtern
ihr
erörtert
sie/Sie
erörtern
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe erörtert
du
habest erörtert
er/sie/es
habe erörtert
wir
haben erörtert
ihr
habet erörtert
sie/Sie
haben erörtert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde erörtern
du
werdest erörtern
er/sie/es
werde erörtern
wir
werden erörtern
ihr
werdet erörtern
sie/Sie
werden erörtern
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde erörtert haben
du
werdest erörtert haben
er/sie/es
werde erörtert haben
wir
werden erörtert haben
ihr
werdet erörtert haben
sie/Sie
werden erörtert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
erörterte
du
erörtertest
er/sie/es
erörterte
wir
erörterten
ihr
erörtertet
sie/Sie
erörterten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte erörtert
du
hättest erörtert
er/sie/es
hätte erörtert
wir
hätten erörtert
ihr
hättet erörtert
sie/Sie
hätten erörtert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde erörtern
du
würdest erörtern
er/sie/es
würde erörtern
wir
würden erörtern
ihr
würdet erörtern
sie/Sie
würden erörtern
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde erörtert haben
du
würdest erörtert haben
er/sie/es
würde erörtert haben
wir
würden erörtert haben
ihr
würdet erörtert haben
sie/Sie
würden erörtert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [erörtern]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
erörtere
ihr
erörtert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [erörtern]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);