Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
erzwinge
du
erzwingst
er/sie/es
erzwingt
wir
erzwingen
ihr
erzwingt
sie/Sie
erzwingen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
erzwang
du
erzwangst
er/sie/es
erzwang
wir
erzwangen
ihr
erzwangt
sie/Sie
erzwangen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe erzwungen
du
hast erzwungen
er/sie/es
hat erzwungen
wir
haben erzwungen
ihr
habt erzwungen
sie/Sie
haben erzwungen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte erzwungen
du
hattest erzwungen
er/sie/es
hatte erzwungen
wir
hatten erzwungen
ihr
hattet erzwungen
sie/Sie
hatten erzwungen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde erzwingen
du
wirst erzwingen
er/sie/es
wird erzwingen
wir
werden erzwingen
ihr
werdet erzwingen
sie/Sie
werden erzwingen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde erzwungen haben
du
wirst erzwungen haben
er/sie/es
wird erzwungen haben
wir
werden erzwungen haben
ihr
werdet erzwungen haben
sie/Sie
werden erzwungen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [erzwingen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
erzwinge
du
erzwingest
er/sie/es
erzwinge
wir
erzwingen
ihr
erzwinget
sie/Sie
erzwingen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe erzwungen
du
habest erzwungen
er/sie/es
habe erzwungen
wir
haben erzwungen
ihr
habet erzwungen
sie/Sie
haben erzwungen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde erzwingen
du
werdest erzwingen
er/sie/es
werde erzwingen
wir
werden erzwingen
ihr
werdet erzwingen
sie/Sie
werden erzwingen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde erzwungen haben
du
werdest erzwungen haben
er/sie/es
werde erzwungen haben
wir
werden erzwungen haben
ihr
werdet erzwungen haben
sie/Sie
werden erzwungen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
erzwänge
du
erzwängest; erzwängst
er/sie/es
erzwänge
wir
erzwängen
ihr
erzwänget; erzwängt
sie/Sie
erzwängen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte erzwungen
du
hättest erzwungen
er/sie/es
hätte erzwungen
wir
hätten erzwungen
ihr
hättet erzwungen
sie/Sie
hätten erzwungen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde erzwingen
du
würdest erzwingen
er/sie/es
würde erzwingen
wir
würden erzwingen
ihr
würdet erzwingen
sie/Sie
würden erzwingen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde erzwungen haben
du
würdest erzwungen haben
er/sie/es
würde erzwungen haben
wir
würden erzwungen haben
ihr
würdet erzwungen haben
sie/Sie
würden erzwungen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [erzwingen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
erzwinge; erzwing
ihr
erzwingt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [erzwingen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
