Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
experimentiere
du
experimentierst
er/sie/es
experimentiert
wir
experimentieren
ihr
experimentiert
sie/Sie
experimentieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
experimentierte
du
experimentiertest
er/sie/es
experimentierte
wir
experimentierten
ihr
experimentiertet
sie/Sie
experimentierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe experimentiert
du
hast experimentiert
er/sie/es
hat experimentiert
wir
haben experimentiert
ihr
habt experimentiert
sie/Sie
haben experimentiert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte experimentiert
du
hattest experimentiert
er/sie/es
hatte experimentiert
wir
hatten experimentiert
ihr
hattet experimentiert
sie/Sie
hatten experimentiert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde experimentieren
du
wirst experimentieren
er/sie/es
wird experimentieren
wir
werden experimentieren
ihr
werdet experimentieren
sie/Sie
werden experimentieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde experimentiert haben
du
wirst experimentiert haben
er/sie/es
wird experimentiert haben
wir
werden experimentiert haben
ihr
werdet experimentiert haben
sie/Sie
werden experimentiert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [experimentieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
experimentiere
du
experimentierest
er/sie/es
experimentiere
wir
experimentieren
ihr
experimentieret
sie/Sie
experimentieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe experimentiert
du
habest experimentiert
er/sie/es
habe experimentiert
wir
haben experimentiert
ihr
habet experimentiert
sie/Sie
haben experimentiert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde experimentieren
du
werdest experimentieren
er/sie/es
werde experimentieren
wir
werden experimentieren
ihr
werdet experimentieren
sie/Sie
werden experimentieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde experimentiert haben
du
werdest experimentiert haben
er/sie/es
werde experimentiert haben
wir
werden experimentiert haben
ihr
werdet experimentiert haben
sie/Sie
werden experimentiert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
experimentierte
du
experimentiertest
er/sie/es
experimentierte
wir
experimentierten
ihr
experimentiertet
sie/Sie
experimentierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte experimentiert
du
hättest experimentiert
er/sie/es
hätte experimentiert
wir
hätten experimentiert
ihr
hättet experimentiert
sie/Sie
hätten experimentiert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde experimentieren
du
würdest experimentieren
er/sie/es
würde experimentieren
wir
würden experimentieren
ihr
würdet experimentieren
sie/Sie
würden experimentieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde experimentiert haben
du
würdest experimentiert haben
er/sie/es
würde experimentiert haben
wir
würden experimentiert haben
ihr
würdet experimentiert haben
sie/Sie
würden experimentiert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [experimentieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
experimentiere; experimentier
ihr
experimentiert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [experimentieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);