Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
fixiere
du
fixierst
er/sie/es
fixiert
wir
fixieren
ihr
fixiert
sie/Sie
fixieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
fixierte
du
fixiertest
er/sie/es
fixierte
wir
fixierten
ihr
fixiertet
sie/Sie
fixierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe fixiert
du
hast fixiert
er/sie/es
hat fixiert
wir
haben fixiert
ihr
habt fixiert
sie/Sie
haben fixiert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte fixiert
du
hattest fixiert
er/sie/es
hatte fixiert
wir
hatten fixiert
ihr
hattet fixiert
sie/Sie
hatten fixiert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde fixieren
du
wirst fixieren
er/sie/es
wird fixieren
wir
werden fixieren
ihr
werdet fixieren
sie/Sie
werden fixieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde fixiert haben
du
wirst fixiert haben
er/sie/es
wird fixiert haben
wir
werden fixiert haben
ihr
werdet fixiert haben
sie/Sie
werden fixiert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [fixieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
fixiere
du
fixierest
er/sie/es
fixiere
wir
fixieren
ihr
fixieret
sie/Sie
fixieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe fixiert
du
habest fixiert
er/sie/es
habe fixiert
wir
haben fixiert
ihr
habet fixiert
sie/Sie
haben fixiert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde fixieren
du
werdest fixieren
er/sie/es
werde fixieren
wir
werden fixieren
ihr
werdet fixieren
sie/Sie
werden fixieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde fixiert haben
du
werdest fixiert haben
er/sie/es
werde fixiert haben
wir
werden fixiert haben
ihr
werdet fixiert haben
sie/Sie
werden fixiert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
fixierte
du
fixiertest
er/sie/es
fixierte
wir
fixierten
ihr
fixiertet
sie/Sie
fixierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte fixiert
du
hättest fixiert
er/sie/es
hätte fixiert
wir
hätten fixiert
ihr
hättet fixiert
sie/Sie
hätten fixiert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde fixieren
du
würdest fixieren
er/sie/es
würde fixieren
wir
würden fixieren
ihr
würdet fixieren
sie/Sie
würden fixieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde fixiert haben
du
würdest fixiert haben
er/sie/es
würde fixiert haben
wir
würden fixiert haben
ihr
würdet fixiert haben
sie/Sie
würden fixiert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [fixieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
fixiere; fixier
ihr
fixiert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [fixieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);