Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
forme
du
formst
er/sie/es
formt
wir
formen
ihr
formt
sie/Sie
formen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
formte
du
formtest
er/sie/es
formte
wir
formten
ihr
formtet
sie/Sie
formten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geformt
du
hast geformt
er/sie/es
hat geformt
wir
haben geformt
ihr
habt geformt
sie/Sie
haben geformt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geformt
du
hattest geformt
er/sie/es
hatte geformt
wir
hatten geformt
ihr
hattet geformt
sie/Sie
hatten geformt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde formen
du
wirst formen
er/sie/es
wird formen
wir
werden formen
ihr
werdet formen
sie/Sie
werden formen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geformt haben
du
wirst geformt haben
er/sie/es
wird geformt haben
wir
werden geformt haben
ihr
werdet geformt haben
sie/Sie
werden geformt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [formen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
forme
du
formest
er/sie/es
forme
wir
formen
ihr
formet
sie/Sie
formen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geformt
du
habest geformt
er/sie/es
habe geformt
wir
haben geformt
ihr
habet geformt
sie/Sie
haben geformt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde formen
du
werdest formen
er/sie/es
werde formen
wir
werden formen
ihr
werdet formen
sie/Sie
werden formen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geformt haben
du
werdest geformt haben
er/sie/es
werde geformt haben
wir
werden geformt haben
ihr
werdet geformt haben
sie/Sie
werden geformt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
formte
du
formtest
er/sie/es
formte
wir
formten
ihr
formtet
sie/Sie
formten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geformt
du
hättest geformt
er/sie/es
hätte geformt
wir
hätten geformt
ihr
hättet geformt
sie/Sie
hätten geformt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde formen
du
würdest formen
er/sie/es
würde formen
wir
würden formen
ihr
würdet formen
sie/Sie
würden formen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geformt haben
du
würdest geformt haben
er/sie/es
würde geformt haben
wir
würden geformt haben
ihr
würdet geformt haben
sie/Sie
würden geformt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [formen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
forme; form
ihr
formt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [formen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);