Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
formuliere
du
formulierst
er/sie/es
formuliert
wir
formulieren
ihr
formuliert
sie/Sie
formulieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
formulierte
du
formuliertest
er/sie/es
formulierte
wir
formulierten
ihr
formuliertet
sie/Sie
formulierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe formuliert
du
hast formuliert
er/sie/es
hat formuliert
wir
haben formuliert
ihr
habt formuliert
sie/Sie
haben formuliert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte formuliert
du
hattest formuliert
er/sie/es
hatte formuliert
wir
hatten formuliert
ihr
hattet formuliert
sie/Sie
hatten formuliert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde formulieren
du
wirst formulieren
er/sie/es
wird formulieren
wir
werden formulieren
ihr
werdet formulieren
sie/Sie
werden formulieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde formuliert haben
du
wirst formuliert haben
er/sie/es
wird formuliert haben
wir
werden formuliert haben
ihr
werdet formuliert haben
sie/Sie
werden formuliert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [formulieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
formuliere
du
formulierest
er/sie/es
formuliere
wir
formulieren
ihr
formulieret
sie/Sie
formulieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe formuliert
du
habest formuliert
er/sie/es
habe formuliert
wir
haben formuliert
ihr
habet formuliert
sie/Sie
haben formuliert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde formulieren
du
werdest formulieren
er/sie/es
werde formulieren
wir
werden formulieren
ihr
werdet formulieren
sie/Sie
werden formulieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde formuliert haben
du
werdest formuliert haben
er/sie/es
werde formuliert haben
wir
werden formuliert haben
ihr
werdet formuliert haben
sie/Sie
werden formuliert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
formulierte
du
formuliertest
er/sie/es
formulierte
wir
formulierten
ihr
formuliertet
sie/Sie
formulierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte formuliert
du
hättest formuliert
er/sie/es
hätte formuliert
wir
hätten formuliert
ihr
hättet formuliert
sie/Sie
hätten formuliert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde formulieren
du
würdest formulieren
er/sie/es
würde formulieren
wir
würden formulieren
ihr
würdet formulieren
sie/Sie
würden formulieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde formuliert haben
du
würdest formuliert haben
er/sie/es
würde formuliert haben
wir
würden formuliert haben
ihr
würdet formuliert haben
sie/Sie
würden formuliert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [formulieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
formuliere; formulier
ihr
formuliert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [formulieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
