Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
führe fort
du
führst fort
er/sie/es
führt fort
wir
führen fort
ihr
führt fort
sie/Sie
führen fort
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
führte fort
du
führtest fort
er/sie/es
führte fort
wir
führten fort
ihr
führtet fort
sie/Sie
führten fort
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe fortgeführt
du
hast fortgeführt
er/sie/es
hat fortgeführt
wir
haben fortgeführt
ihr
habt fortgeführt
sie/Sie
haben fortgeführt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte fortgeführt
du
hattest fortgeführt
er/sie/es
hatte fortgeführt
wir
hatten fortgeführt
ihr
hattet fortgeführt
sie/Sie
hatten fortgeführt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde fortführen
du
wirst fortführen
er/sie/es
wird fortführen
wir
werden fortführen
ihr
werdet fortführen
sie/Sie
werden fortführen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde fortgeführt haben
du
wirst fortgeführt haben
er/sie/es
wird fortgeführt haben
wir
werden fortgeführt haben
ihr
werdet fortgeführt haben
sie/Sie
werden fortgeführt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [fortführen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
führe fort
du
führest fort
er/sie/es
führe fort
wir
führen fort
ihr
führet fort
sie/Sie
führen fort
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe fortgeführt
du
habest fortgeführt
er/sie/es
habe fortgeführt
wir
haben fortgeführt
ihr
habet fortgeführt
sie/Sie
haben fortgeführt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde fortführen
du
werdest fortführen
er/sie/es
werde fortführen
wir
werden fortführen
ihr
werdet fortführen
sie/Sie
werden fortführen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde fortgeführt haben
du
werdest fortgeführt haben
er/sie/es
werde fortgeführt haben
wir
werden fortgeführt haben
ihr
werdet fortgeführt haben
sie/Sie
werden fortgeführt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
führte fort
du
führtest fort
er/sie/es
führte fort
wir
führten fort
ihr
führtet fort
sie/Sie
führten fort
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte fortgeführt
du
hättest fortgeführt
er/sie/es
hätte fortgeführt
wir
hätten fortgeführt
ihr
hättet fortgeführt
sie/Sie
hätten fortgeführt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde fortführen
du
würdest fortführen
er/sie/es
würde fortführen
wir
würden fortführen
ihr
würdet fortführen
sie/Sie
würden fortführen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde fortgeführt haben
du
würdest fortgeführt haben
er/sie/es
würde fortgeführt haben
wir
würden fortgeführt haben
ihr
würdet fortgeführt haben
sie/Sie
würden fortgeführt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [fortführen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
führe fort; führ fort
ihr
führt fort
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [fortführen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
