Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
setze fort
du
setzt fort
er/sie/es
setzt fort
wir
setzen fort
ihr
setzt fort
sie/Sie
setzen fort
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
setzte fort
du
setztest fort
er/sie/es
setzte fort
wir
setzten fort
ihr
setztet fort
sie/Sie
setzten fort
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe fortgesetzt
du
hast fortgesetzt
er/sie/es
hat fortgesetzt
wir
haben fortgesetzt
ihr
habt fortgesetzt
sie/Sie
haben fortgesetzt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte fortgesetzt
du
hattest fortgesetzt
er/sie/es
hatte fortgesetzt
wir
hatten fortgesetzt
ihr
hattet fortgesetzt
sie/Sie
hatten fortgesetzt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde fortsetzen
du
wirst fortsetzen
er/sie/es
wird fortsetzen
wir
werden fortsetzen
ihr
werdet fortsetzen
sie/Sie
werden fortsetzen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde fortgesetzt haben
du
wirst fortgesetzt haben
er/sie/es
wird fortgesetzt haben
wir
werden fortgesetzt haben
ihr
werdet fortgesetzt haben
sie/Sie
werden fortgesetzt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [fortsetzen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
setze fort
du
setzest fort
er/sie/es
setze fort
wir
setzen fort
ihr
setzet fort
sie/Sie
setzen fort
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe fortgesetzt
du
habest fortgesetzt
er/sie/es
habe fortgesetzt
wir
haben fortgesetzt
ihr
habet fortgesetzt
sie/Sie
haben fortgesetzt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde fortsetzen
du
werdest fortsetzen
er/sie/es
werde fortsetzen
wir
werden fortsetzen
ihr
werdet fortsetzen
sie/Sie
werden fortsetzen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde fortgesetzt haben
du
werdest fortgesetzt haben
er/sie/es
werde fortgesetzt haben
wir
werden fortgesetzt haben
ihr
werdet fortgesetzt haben
sie/Sie
werden fortgesetzt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
setzte fort
du
setztest fort
er/sie/es
setzte fort
wir
setzten fort
ihr
setztet fort
sie/Sie
setzten fort
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte fortgesetzt
du
hättest fortgesetzt
er/sie/es
hätte fortgesetzt
wir
hätten fortgesetzt
ihr
hättet fortgesetzt
sie/Sie
hätten fortgesetzt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde fortsetzen
du
würdest fortsetzen
er/sie/es
würde fortsetzen
wir
würden fortsetzen
ihr
würdet fortsetzen
sie/Sie
würden fortsetzen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde fortgesetzt haben
du
würdest fortgesetzt haben
er/sie/es
würde fortgesetzt haben
wir
würden fortgesetzt haben
ihr
würdet fortgesetzt haben
sie/Sie
würden fortgesetzt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [fortsetzen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
setze fort; setz fort
ihr
setzt fort
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [fortsetzen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);