Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
friere
du
frierst
er/sie/es
friert
wir
frieren
ihr
friert
sie/Sie
frieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
fror
du
frorst
er/sie/es
fror
wir
froren
ihr
frort
sie/Sie
froren
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gefroren
du
hast gefroren
er/sie/es
hat gefroren
wir
haben gefroren
ihr
habt gefroren
sie/Sie
haben gefroren
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gefroren
du
hattest gefroren
er/sie/es
hatte gefroren
wir
hatten gefroren
ihr
hattet gefroren
sie/Sie
hatten gefroren
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde frieren
du
wirst frieren
er/sie/es
wird frieren
wir
werden frieren
ihr
werdet frieren
sie/Sie
werden frieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gefroren haben
du
wirst gefroren haben
er/sie/es
wird gefroren haben
wir
werden gefroren haben
ihr
werdet gefroren haben
sie/Sie
werden gefroren haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [frieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
friere
du
frierest
er/sie/es
friere
wir
frieren
ihr
frieret
sie/Sie
frieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gefroren
du
habest gefroren
er/sie/es
habe gefroren
wir
haben gefroren
ihr
habet gefroren
sie/Sie
haben gefroren
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde frieren
du
werdest frieren
er/sie/es
werde frieren
wir
werden frieren
ihr
werdet frieren
sie/Sie
werden frieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gefroren haben
du
werdest gefroren haben
er/sie/es
werde gefroren haben
wir
werden gefroren haben
ihr
werdet gefroren haben
sie/Sie
werden gefroren haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
fröre
du
frörest; frörst
er/sie/es
fröre
wir
frören
ihr
fröret; frört
sie/Sie
frören
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gefroren
du
hättest gefroren
er/sie/es
hätte gefroren
wir
hätten gefroren
ihr
hättet gefroren
sie/Sie
hätten gefroren
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde frieren
du
würdest frieren
er/sie/es
würde frieren
wir
würden frieren
ihr
würdet frieren
sie/Sie
würden frieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gefroren haben
du
würdest gefroren haben
er/sie/es
würde gefroren haben
wir
würden gefroren haben
ihr
würdet gefroren haben
sie/Sie
würden gefroren haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [frieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
friere
ihr
friert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [frieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);