Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
genehmige
du
genehmigst
er/sie/es
genehmigt
wir
genehmigen
ihr
genehmigt
sie/Sie
genehmigen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
genehmigte
du
genehmigtest
er/sie/es
genehmigte
wir
genehmigten
ihr
genehmigtet
sie/Sie
genehmigten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe genehmigt
du
hast genehmigt
er/sie/es
hat genehmigt
wir
haben genehmigt
ihr
habt genehmigt
sie/Sie
haben genehmigt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte genehmigt
du
hattest genehmigt
er/sie/es
hatte genehmigt
wir
hatten genehmigt
ihr
hattet genehmigt
sie/Sie
hatten genehmigt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde genehmigen
du
wirst genehmigen
er/sie/es
wird genehmigen
wir
werden genehmigen
ihr
werdet genehmigen
sie/Sie
werden genehmigen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde genehmigt haben
du
wirst genehmigt haben
er/sie/es
wird genehmigt haben
wir
werden genehmigt haben
ihr
werdet genehmigt haben
sie/Sie
werden genehmigt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [genehmigen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
genehmige
du
genehmigest
er/sie/es
genehmige
wir
genehmigen
ihr
genehmiget
sie/Sie
genehmigen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe genehmigt
du
habest genehmigt
er/sie/es
habe genehmigt
wir
haben genehmigt
ihr
habet genehmigt
sie/Sie
haben genehmigt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde genehmigen
du
werdest genehmigen
er/sie/es
werde genehmigen
wir
werden genehmigen
ihr
werdet genehmigen
sie/Sie
werden genehmigen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde genehmigt haben
du
werdest genehmigt haben
er/sie/es
werde genehmigt haben
wir
werden genehmigt haben
ihr
werdet genehmigt haben
sie/Sie
werden genehmigt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
genehmigte
du
genehmigtest
er/sie/es
genehmigte
wir
genehmigten
ihr
genehmigtet
sie/Sie
genehmigten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte genehmigt
du
hättest genehmigt
er/sie/es
hätte genehmigt
wir
hätten genehmigt
ihr
hättet genehmigt
sie/Sie
hätten genehmigt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde genehmigen
du
würdest genehmigen
er/sie/es
würde genehmigen
wir
würden genehmigen
ihr
würdet genehmigen
sie/Sie
würden genehmigen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde genehmigt haben
du
würdest genehmigt haben
er/sie/es
würde genehmigt haben
wir
würden genehmigt haben
ihr
würdet genehmigt haben
sie/Sie
würden genehmigt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [genehmigen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
genehmige; genehmig
ihr
genehmigt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [genehmigen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
