Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
haushalte
du
haushaltest
er/sie/es
haushalte
wir
haushalten
ihr
haushaltet
sie/Sie
haushalten
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
haushaltete
du
haushaltetest
er/sie/es
haushaltete
wir
haushalteten
ihr
haushaltetet
sie/Sie
haushalteten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gehaushaltet
du
hast gehaushaltet
er/sie/es
hat gehaushaltet
wir
haben gehaushaltet
ihr
habt gehaushaltet
sie/Sie
haben gehaushaltet
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gehaushaltet
du
hattest gehaushaltet
er/sie/es
hatte gehaushaltet
wir
hatten gehaushaltet
ihr
hattet gehaushaltet
sie/Sie
hatten gehaushaltet
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde haushalten
du
wirst haushalten
er/sie/es
wird haushalten
wir
werden haushalten
ihr
werdet haushalten
sie/Sie
werden haushalten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gehaushaltet haben
du
wirst gehaushaltet haben
er/sie/es
wird gehaushaltet haben
wir
werden gehaushaltet haben
ihr
werdet gehaushaltet haben
sie/Sie
werden gehaushaltet haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [haushalten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
haushalte
du
haushaltest
er/sie/es
haushalte
wir
haushalten
ihr
haushaltet
sie/Sie
haushalten
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gehaushaltet
du
habest gehaushaltet
er/sie/es
habe gehaushaltet
wir
haben gehaushaltet
ihr
habet gehaushaltet
sie/Sie
haben gehaushaltet
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde haushalten
du
werdest haushalten
er/sie/es
werde haushalten
wir
werden haushalten
ihr
werdet haushalten
sie/Sie
werden haushalten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gehaushaltet haben
du
werdest gehaushaltet haben
er/sie/es
werde gehaushaltet haben
wir
werden gehaushaltet haben
ihr
werdet gehaushaltet haben
sie/Sie
werden gehaushaltet haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
haushaltete
du
haushaltetest
er/sie/es
haushaltete
wir
haushalteten
ihr
haushaltetet
sie/Sie
haushalteten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gehaushaltet
du
hättest gehaushaltet
er/sie/es
hätte gehaushaltet
wir
hätten gehaushaltet
ihr
hättet gehaushaltet
sie/Sie
hätten gehaushaltet
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde haushalten
du
würdest haushalten
er/sie/es
würde haushalten
wir
würden haushalten
ihr
würdet haushalten
sie/Sie
würden haushalten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gehaushaltet haben
du
würdest gehaushaltet haben
er/sie/es
würde gehaushaltet haben
wir
würden gehaushaltet haben
ihr
würdet gehaushaltet haben
sie/Sie
würden gehaushaltet haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [haushalten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
haushalte; haushalt
ihr
haushaltet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [haushalten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
