Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
heize
du
heizt
er/sie/es
heizt
wir
heizen
ihr
heizt
sie/Sie
heizen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
heizte
du
heiztest
er/sie/es
heizte
wir
heizten
ihr
heiztet
sie/Sie
heizten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geheizt
du
hast geheizt
er/sie/es
hat geheizt
wir
haben geheizt
ihr
habt geheizt
sie/Sie
haben geheizt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geheizt
du
hattest geheizt
er/sie/es
hatte geheizt
wir
hatten geheizt
ihr
hattet geheizt
sie/Sie
hatten geheizt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde heizen
du
wirst heizen
er/sie/es
wird heizen
wir
werden heizen
ihr
werdet heizen
sie/Sie
werden heizen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geheizt haben
du
wirst geheizt haben
er/sie/es
wird geheizt haben
wir
werden geheizt haben
ihr
werdet geheizt haben
sie/Sie
werden geheizt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [heizen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
heize
du
heizest
er/sie/es
heize
wir
heizen
ihr
heizet
sie/Sie
heizen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geheizt
du
habest geheizt
er/sie/es
habe geheizt
wir
haben geheizt
ihr
habet geheizt
sie/Sie
haben geheizt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde heizen
du
werdest heizen
er/sie/es
werde heizen
wir
werden heizen
ihr
werdet heizen
sie/Sie
werden heizen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geheizt haben
du
werdest geheizt haben
er/sie/es
werde geheizt haben
wir
werden geheizt haben
ihr
werdet geheizt haben
sie/Sie
werden geheizt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
heizte
du
heiztest
er/sie/es
heizte
wir
heizten
ihr
heiztet
sie/Sie
heizten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geheizt
du
hättest geheizt
er/sie/es
hätte geheizt
wir
hätten geheizt
ihr
hättet geheizt
sie/Sie
hätten geheizt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde heizen
du
würdest heizen
er/sie/es
würde heizen
wir
würden heizen
ihr
würdet heizen
sie/Sie
würden heizen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geheizt haben
du
würdest geheizt haben
er/sie/es
würde geheizt haben
wir
würden geheizt haben
ihr
würdet geheizt haben
sie/Sie
würden geheizt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [heizen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
heize; heiz
ihr
heizt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [heizen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);