Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
gehe heran
du
gehst heran
er/sie/es
geht heran
wir
gehen heran
ihr
geht heran
sie/Sie
gehen heran
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
ging heran
du
gingst heran
er/sie/es
ging heran
wir
gingen heran
ihr
gingt heran
sie/Sie
gingen heran
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
bin herangegangen
du
bist herangegangen
er/sie/es
ist herangegangen
wir
sind herangegangen
ihr
seid herangegangen
sie/Sie
sind herangegangen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
war herangegangen
du
warst herangegangen
er/sie/es
war herangegangen
wir
waren herangegangen
ihr
wart herangegangen
sie/Sie
waren herangegangen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde herangehen
du
wirst herangehen
er/sie/es
wird herangehen
wir
werden herangehen
ihr
werdet herangehen
sie/Sie
werden herangehen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde herangegangen sein
du
wirst herangegangen sein
er/sie/es
wird herangegangen sein
wir
werden herangegangen sein
ihr
werdet herangegangen sein
sie/Sie
werden herangegangen sein
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [herangehen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
gehe heran
du
gehest heran
er/sie/es
gehe heran
wir
gehen heran
ihr
gehet heran
sie/Sie
gehen heran
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
sei herangegangen
du
seiest herangegangen; seist herangegangen
er/sie/es
sei herangegangen
wir
seien herangegangen
ihr
seiet herangegangen
sie/Sie
seien herangegangen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde herangehen
du
werdest herangehen
er/sie/es
werde herangehen
wir
werden herangehen
ihr
werdet herangehen
sie/Sie
werden herangehen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde herangegangen sein
du
werdest herangegangen sein
er/sie/es
werde herangegangen sein
wir
werden herangegangen sein
ihr
werdet herangegangen sein
sie/Sie
werden herangegangen sein
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
ginge heran
du
gingest heran
er/sie/es
ginge heran
wir
gingen heran
ihr
ginget heran
sie/Sie
gingen heran
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
wäre herangegangen
du
wärest herangegangen
er/sie/es
wäre herangegangen
wir
wären herangegangen
ihr
wäret herangegangen
sie/Sie
wären herangegangen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde herangehen
du
würdest herangehen
er/sie/es
würde herangehen
wir
würden herangehen
ihr
würdet herangehen
sie/Sie
würden herangehen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde herangegangen sein
du
würdest herangegangen sein
er/sie/es
würde herangegangen sein
wir
würden herangegangen sein
ihr
würdet herangegangen sein
sie/Sie
würden herangegangen sein
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [herangehen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
gehe heran; geh heran
ihr
geht heran
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [herangehen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);