Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
führe herbei
du
führst herbei
er/sie/es
führt herbei
wir
führen herbei
ihr
führt herbei
sie/Sie
führen herbei
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
führte herbei
du
führtest herbei
er/sie/es
führte herbei
wir
führten herbei
ihr
führtet herbei
sie/Sie
führten herbei
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe herbeigeführt
du
hast herbeigeführt
er/sie/es
hat herbeigeführt
wir
haben herbeigeführt
ihr
habt herbeigeführt
sie/Sie
haben herbeigeführt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte herbeigeführt
du
hattest herbeigeführt
er/sie/es
hatte herbeigeführt
wir
hatten herbeigeführt
ihr
hattet herbeigeführt
sie/Sie
hatten herbeigeführt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde herbeiführen
du
wirst herbeiführen
er/sie/es
wird herbeiführen
wir
werden herbeiführen
ihr
werdet herbeiführen
sie/Sie
werden herbeiführen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde herbeigeführt haben
du
wirst herbeigeführt haben
er/sie/es
wird herbeigeführt haben
wir
werden herbeigeführt haben
ihr
werdet herbeigeführt haben
sie/Sie
werden herbeigeführt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [herbeiführen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
führe herbei
du
führest herbei
er/sie/es
führe herbei
wir
führen herbei
ihr
führet herbei
sie/Sie
führen herbei
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe herbeigeführt
du
habest herbeigeführt
er/sie/es
habe herbeigeführt
wir
haben herbeigeführt
ihr
habet herbeigeführt
sie/Sie
haben herbeigeführt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde herbeiführen
du
werdest herbeiführen
er/sie/es
werde herbeiführen
wir
werden herbeiführen
ihr
werdet herbeiführen
sie/Sie
werden herbeiführen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde herbeigeführt haben
du
werdest herbeigeführt haben
er/sie/es
werde herbeigeführt haben
wir
werden herbeigeführt haben
ihr
werdet herbeigeführt haben
sie/Sie
werden herbeigeführt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
führte herbei
du
führtest herbei
er/sie/es
führte herbei
wir
führten herbei
ihr
führtet herbei
sie/Sie
führten herbei
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte herbeigeführt
du
hättest herbeigeführt
er/sie/es
hätte herbeigeführt
wir
hätten herbeigeführt
ihr
hättet herbeigeführt
sie/Sie
hätten herbeigeführt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde herbeiführen
du
würdest herbeiführen
er/sie/es
würde herbeiführen
wir
würden herbeiführen
ihr
würdet herbeiführen
sie/Sie
würden herbeiführen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde herbeigeführt haben
du
würdest herbeigeführt haben
er/sie/es
würde herbeigeführt haben
wir
würden herbeigeführt haben
ihr
würdet herbeigeführt haben
sie/Sie
würden herbeigeführt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [herbeiführen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
führe herbei; führ herbei
ihr
führt herbei
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [herbeiführen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
