Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
nehme hin
du
nimmst hin
er/sie/es
nimmt hin
wir
nehmen hin
ihr
nehmt hin
sie/Sie
nehmen hin
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
nahm hin
du
nahmst hin
er/sie/es
nahm hin
wir
nahmen hin
ihr
nahmt hin
sie/Sie
nahmen hin
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe hingenommen
du
hast hingenommen
er/sie/es
hat hingenommen
wir
haben hingenommen
ihr
habt hingenommen
sie/Sie
haben hingenommen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte hingenommen
du
hattest hingenommen
er/sie/es
hatte hingenommen
wir
hatten hingenommen
ihr
hattet hingenommen
sie/Sie
hatten hingenommen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde hinnehmen
du
wirst hinnehmen
er/sie/es
wird hinnehmen
wir
werden hinnehmen
ihr
werdet hinnehmen
sie/Sie
werden hinnehmen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde hingenommen haben
du
wirst hingenommen haben
er/sie/es
wird hingenommen haben
wir
werden hingenommen haben
ihr
werdet hingenommen haben
sie/Sie
werden hingenommen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [hinnehmen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
nehme hin
du
nehmest hin
er/sie/es
nehme hin
wir
nehmen hin
ihr
nehmet hin
sie/Sie
nehmen hin
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe hingenommen
du
habest hingenommen
er/sie/es
habe hingenommen
wir
haben hingenommen
ihr
habet hingenommen
sie/Sie
haben hingenommen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde hinnehmen
du
werdest hinnehmen
er/sie/es
werde hinnehmen
wir
werden hinnehmen
ihr
werdet hinnehmen
sie/Sie
werden hinnehmen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde hingenommen haben
du
werdest hingenommen haben
er/sie/es
werde hingenommen haben
wir
werden hingenommen haben
ihr
werdet hingenommen haben
sie/Sie
werden hingenommen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
nähme hin
du
nähmest hin; nähmst hin
er/sie/es
nähme hin
wir
nähmen hin
ihr
nähmet hin; nähmt hin
sie/Sie
nähmen hin
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte hingenommen
du
hättest hingenommen
er/sie/es
hätte hingenommen
wir
hätten hingenommen
ihr
hättet hingenommen
sie/Sie
hätten hingenommen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde hinnehmen
du
würdest hinnehmen
er/sie/es
würde hinnehmen
wir
würden hinnehmen
ihr
würdet hinnehmen
sie/Sie
würden hinnehmen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde hingenommen haben
du
würdest hingenommen haben
er/sie/es
würde hingenommen haben
wir
würden hingenommen haben
ihr
würdet hingenommen haben
sie/Sie
würden hingenommen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [hinnehmen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
nimm hin
ihr
nehmt hin
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [hinnehmen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
