Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
füge hinzu
du
fügst hinzu
er/sie/es
fügt hinzu
wir
fügen hinzu
ihr
fügt hinzu
sie/Sie
fügen hinzu
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
fügte hinzu
du
fügtest hinzu
er/sie/es
fügte hinzu
wir
fügten hinzu
ihr
fügtet hinzu
sie/Sie
fügten hinzu
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe hinzugefügt
du
hast hinzugefügt
er/sie/es
hat hinzugefügt
wir
haben hinzugefügt
ihr
habt hinzugefügt
sie/Sie
haben hinzugefügt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte hinzugefügt
du
hattest hinzugefügt
er/sie/es
hatte hinzugefügt
wir
hatten hinzugefügt
ihr
hattet hinzugefügt
sie/Sie
hatten hinzugefügt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde hinzufügen
du
wirst hinzufügen
er/sie/es
wird hinzufügen
wir
werden hinzufügen
ihr
werdet hinzufügen
sie/Sie
werden hinzufügen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde hinzugefügt haben
du
wirst hinzugefügt haben
er/sie/es
wird hinzugefügt haben
wir
werden hinzugefügt haben
ihr
werdet hinzugefügt haben
sie/Sie
werden hinzugefügt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [hinzufügen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
füge hinzu
du
fügest hinzu
er/sie/es
füge hinzu
wir
fügen hinzu
ihr
füget hinzu
sie/Sie
fügen hinzu
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe hinzugefügt
du
habest hinzugefügt
er/sie/es
habe hinzugefügt
wir
haben hinzugefügt
ihr
habet hinzugefügt
sie/Sie
haben hinzugefügt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde hinzufügen
du
werdest hinzufügen
er/sie/es
werde hinzufügen
wir
werden hinzufügen
ihr
werdet hinzufügen
sie/Sie
werden hinzufügen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde hinzugefügt haben
du
werdest hinzugefügt haben
er/sie/es
werde hinzugefügt haben
wir
werden hinzugefügt haben
ihr
werdet hinzugefügt haben
sie/Sie
werden hinzugefügt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
fügte hinzu
du
fügtest hinzu
er/sie/es
fügte hinzu
wir
fügten hinzu
ihr
fügtet hinzu
sie/Sie
fügten hinzu
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte hinzugefügt
du
hättest hinzugefügt
er/sie/es
hätte hinzugefügt
wir
hätten hinzugefügt
ihr
hättet hinzugefügt
sie/Sie
hätten hinzugefügt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde hinzufügen
du
würdest hinzufügen
er/sie/es
würde hinzufügen
wir
würden hinzufügen
ihr
würdet hinzufügen
sie/Sie
würden hinzufügen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde hinzugefügt haben
du
würdest hinzugefügt haben
er/sie/es
würde hinzugefügt haben
wir
würden hinzugefügt haben
ihr
würdet hinzugefügt haben
sie/Sie
würden hinzugefügt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [hinzufügen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
füge hinzu; füg hinzu
ihr
fügt hinzu
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [hinzufügen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
