Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
hüte
du
hütst
er/sie/es
hütt
wir
hüten
ihr
hütt
sie/Sie
hüten
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
hütte
du
hüttest
er/sie/es
hütte
wir
hütten
ihr
hüttet
sie/Sie
hütten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gehütt
du
hast gehütt
er/sie/es
hat gehütt
wir
haben gehütt
ihr
habt gehütt
sie/Sie
haben gehütt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gehütt
du
hattest gehütt
er/sie/es
hatte gehütt
wir
hatten gehütt
ihr
hattet gehütt
sie/Sie
hatten gehütt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde hüten
du
wirst hüten
er/sie/es
wird hüten
wir
werden hüten
ihr
werdet hüten
sie/Sie
werden hüten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gehütt haben
du
wirst gehütt haben
er/sie/es
wird gehütt haben
wir
werden gehütt haben
ihr
werdet gehütt haben
sie/Sie
werden gehütt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [hüten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
hüte
du
hütest
er/sie/es
hüte
wir
hüten
ihr
hütet
sie/Sie
hüten
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gehütt
du
habest gehütt
er/sie/es
habe gehütt
wir
haben gehütt
ihr
habet gehütt
sie/Sie
haben gehütt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde hüten
du
werdest hüten
er/sie/es
werde hüten
wir
werden hüten
ihr
werdet hüten
sie/Sie
werden hüten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gehütt haben
du
werdest gehütt haben
er/sie/es
werde gehütt haben
wir
werden gehütt haben
ihr
werdet gehütt haben
sie/Sie
werden gehütt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
hütte
du
hüttest
er/sie/es
hütte
wir
hütten
ihr
hüttet
sie/Sie
hütten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gehütt
du
hättest gehütt
er/sie/es
hätte gehütt
wir
hätten gehütt
ihr
hättet gehütt
sie/Sie
hätten gehütt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde hüten
du
würdest hüten
er/sie/es
würde hüten
wir
würden hüten
ihr
würdet hüten
sie/Sie
würden hüten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gehütt haben
du
würdest gehütt haben
er/sie/es
würde gehütt haben
wir
würden gehütt haben
ihr
würdet gehütt haben
sie/Sie
würden gehütt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [hüten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
hüte; hüt
ihr
hütt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [hüten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);