Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
interviewe
du
interviewst
er/sie/es
interviewt
wir
interviewen
ihr
interviewt
sie/Sie
interviewen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
interviewte
du
interviewtest
er/sie/es
interviewte
wir
interviewten
ihr
interviewtet
sie/Sie
interviewten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe interviewt
du
hast interviewt
er/sie/es
hat interviewt
wir
haben interviewt
ihr
habt interviewt
sie/Sie
haben interviewt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte interviewt
du
hattest interviewt
er/sie/es
hatte interviewt
wir
hatten interviewt
ihr
hattet interviewt
sie/Sie
hatten interviewt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde interviewen
du
wirst interviewen
er/sie/es
wird interviewen
wir
werden interviewen
ihr
werdet interviewen
sie/Sie
werden interviewen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde interviewt haben
du
wirst interviewt haben
er/sie/es
wird interviewt haben
wir
werden interviewt haben
ihr
werdet interviewt haben
sie/Sie
werden interviewt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [interviewen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
interviewe
du
interviewest
er/sie/es
interviewe
wir
interviewen
ihr
interviewet
sie/Sie
interviewen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe interviewt
du
habest interviewt
er/sie/es
habe interviewt
wir
haben interviewt
ihr
habet interviewt
sie/Sie
haben interviewt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde interviewen
du
werdest interviewen
er/sie/es
werde interviewen
wir
werden interviewen
ihr
werdet interviewen
sie/Sie
werden interviewen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde interviewt haben
du
werdest interviewt haben
er/sie/es
werde interviewt haben
wir
werden interviewt haben
ihr
werdet interviewt haben
sie/Sie
werden interviewt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
interviewte
du
interviewtest
er/sie/es
interviewte
wir
interviewten
ihr
interviewtet
sie/Sie
interviewten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte interviewt
du
hättest interviewt
er/sie/es
hätte interviewt
wir
hätten interviewt
ihr
hättet interviewt
sie/Sie
hätten interviewt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde interviewen
du
würdest interviewen
er/sie/es
würde interviewen
wir
würden interviewen
ihr
würdet interviewen
sie/Sie
würden interviewen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde interviewt haben
du
würdest interviewt haben
er/sie/es
würde interviewt haben
wir
würden interviewt haben
ihr
würdet interviewt haben
sie/Sie
würden interviewt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [interviewen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
interviewe; interview
ihr
interviewt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [interviewen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
