Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
junge
du
jungst
er/sie/es
jungt
wir
jungen
ihr
jungt
sie/Sie
jungen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
jungte
du
jungtest
er/sie/es
jungte
wir
jungten
ihr
jungtet
sie/Sie
jungten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gejungt
du
hast gejungt
er/sie/es
hat gejungt
wir
haben gejungt
ihr
habt gejungt
sie/Sie
haben gejungt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gejungt
du
hattest gejungt
er/sie/es
hatte gejungt
wir
hatten gejungt
ihr
hattet gejungt
sie/Sie
hatten gejungt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde jungen
du
wirst jungen
er/sie/es
wird jungen
wir
werden jungen
ihr
werdet jungen
sie/Sie
werden jungen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gejungt haben
du
wirst gejungt haben
er/sie/es
wird gejungt haben
wir
werden gejungt haben
ihr
werdet gejungt haben
sie/Sie
werden gejungt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [jungen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
junge
du
jungest
er/sie/es
junge
wir
jungen
ihr
junget
sie/Sie
jungen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gejungt
du
habest gejungt
er/sie/es
habe gejungt
wir
haben gejungt
ihr
habet gejungt
sie/Sie
haben gejungt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde jungen
du
werdest jungen
er/sie/es
werde jungen
wir
werden jungen
ihr
werdet jungen
sie/Sie
werden jungen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gejungt haben
du
werdest gejungt haben
er/sie/es
werde gejungt haben
wir
werden gejungt haben
ihr
werdet gejungt haben
sie/Sie
werden gejungt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
jungte
du
jungtest
er/sie/es
jungte
wir
jungten
ihr
jungtet
sie/Sie
jungten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gejungt
du
hättest gejungt
er/sie/es
hätte gejungt
wir
hätten gejungt
ihr
hättet gejungt
sie/Sie
hätten gejungt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde jungen
du
würdest jungen
er/sie/es
würde jungen
wir
würden jungen
ihr
würdet jungen
sie/Sie
würden jungen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gejungt haben
du
würdest gejungt haben
er/sie/es
würde gejungt haben
wir
würden gejungt haben
ihr
würdet gejungt haben
sie/Sie
würden gejungt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [jungen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
junge; jung
ihr
jungt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [jungen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);