Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
stelle klar
du
stellst klar
er/sie/es
stellt klar
wir
stellen klar
ihr
stellt klar
sie/Sie
stellen klar
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
stellte klar
du
stelltest klar
er/sie/es
stellte klar
wir
stellten klar
ihr
stelltet klar
sie/Sie
stellten klar
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe klargestellt
du
hast klargestellt
er/sie/es
hat klargestellt
wir
haben klargestellt
ihr
habt klargestellt
sie/Sie
haben klargestellt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte klargestellt
du
hattest klargestellt
er/sie/es
hatte klargestellt
wir
hatten klargestellt
ihr
hattet klargestellt
sie/Sie
hatten klargestellt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde klarstellen
du
wirst klarstellen
er/sie/es
wird klarstellen
wir
werden klarstellen
ihr
werdet klarstellen
sie/Sie
werden klarstellen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde klargestellt haben
du
wirst klargestellt haben
er/sie/es
wird klargestellt haben
wir
werden klargestellt haben
ihr
werdet klargestellt haben
sie/Sie
werden klargestellt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [klarstellen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
stelle klar
du
stellest klar
er/sie/es
stelle klar
wir
stellen klar
ihr
stellet klar
sie/Sie
stellen klar
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe klargestellt
du
habest klargestellt
er/sie/es
habe klargestellt
wir
haben klargestellt
ihr
habet klargestellt
sie/Sie
haben klargestellt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde klarstellen
du
werdest klarstellen
er/sie/es
werde klarstellen
wir
werden klarstellen
ihr
werdet klarstellen
sie/Sie
werden klarstellen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde klargestellt haben
du
werdest klargestellt haben
er/sie/es
werde klargestellt haben
wir
werden klargestellt haben
ihr
werdet klargestellt haben
sie/Sie
werden klargestellt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
stellte klar
du
stelltest klar
er/sie/es
stellte klar
wir
stellten klar
ihr
stelltet klar
sie/Sie
stellten klar
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte klargestellt
du
hättest klargestellt
er/sie/es
hätte klargestellt
wir
hätten klargestellt
ihr
hättet klargestellt
sie/Sie
hätten klargestellt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde klarstellen
du
würdest klarstellen
er/sie/es
würde klarstellen
wir
würden klarstellen
ihr
würdet klarstellen
sie/Sie
würden klarstellen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde klargestellt haben
du
würdest klargestellt haben
er/sie/es
würde klargestellt haben
wir
würden klargestellt haben
ihr
würdet klargestellt haben
sie/Sie
würden klargestellt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [klarstellen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
stelle klar; stell klar
ihr
stellt klar
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [klarstellen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
