Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
koordiniere
du
koordinierst
er/sie/es
koordiniert
wir
koordinieren
ihr
koordiniert
sie/Sie
koordinieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
koordinierte
du
koordiniertest
er/sie/es
koordinierte
wir
koordinierten
ihr
koordiniertet
sie/Sie
koordinierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe koordiniert
du
hast koordiniert
er/sie/es
hat koordiniert
wir
haben koordiniert
ihr
habt koordiniert
sie/Sie
haben koordiniert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte koordiniert
du
hattest koordiniert
er/sie/es
hatte koordiniert
wir
hatten koordiniert
ihr
hattet koordiniert
sie/Sie
hatten koordiniert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde koordinieren
du
wirst koordinieren
er/sie/es
wird koordinieren
wir
werden koordinieren
ihr
werdet koordinieren
sie/Sie
werden koordinieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde koordiniert haben
du
wirst koordiniert haben
er/sie/es
wird koordiniert haben
wir
werden koordiniert haben
ihr
werdet koordiniert haben
sie/Sie
werden koordiniert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [koordinieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
koordiniere
du
koordinierest
er/sie/es
koordiniere
wir
koordinieren
ihr
koordinieret
sie/Sie
koordinieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe koordiniert
du
habest koordiniert
er/sie/es
habe koordiniert
wir
haben koordiniert
ihr
habet koordiniert
sie/Sie
haben koordiniert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde koordinieren
du
werdest koordinieren
er/sie/es
werde koordinieren
wir
werden koordinieren
ihr
werdet koordinieren
sie/Sie
werden koordinieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde koordiniert haben
du
werdest koordiniert haben
er/sie/es
werde koordiniert haben
wir
werden koordiniert haben
ihr
werdet koordiniert haben
sie/Sie
werden koordiniert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
koordinierte
du
koordiniertest
er/sie/es
koordinierte
wir
koordinierten
ihr
koordiniertet
sie/Sie
koordinierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte koordiniert
du
hättest koordiniert
er/sie/es
hätte koordiniert
wir
hätten koordiniert
ihr
hättet koordiniert
sie/Sie
hätten koordiniert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde koordinieren
du
würdest koordinieren
er/sie/es
würde koordinieren
wir
würden koordinieren
ihr
würdet koordinieren
sie/Sie
würden koordinieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde koordiniert haben
du
würdest koordiniert haben
er/sie/es
würde koordiniert haben
wir
würden koordiniert haben
ihr
würdet koordiniert haben
sie/Sie
würden koordiniert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [koordinieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
koordiniere; koordinier
ihr
koordiniert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [koordinieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
