Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
lächle; lächele
du
lächelst
er/sie/es
lächelt
wir
lächeln
ihr
lächelt
sie/Sie
lächeln
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
lächelte
du
lächeltest
er/sie/es
lächelte
wir
lächelten
ihr
lächeltet
sie/Sie
lächelten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gelächelt
du
hast gelächelt
er/sie/es
hat gelächelt
wir
haben gelächelt
ihr
habt gelächelt
sie/Sie
haben gelächelt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gelächelt
du
hattest gelächelt
er/sie/es
hatte gelächelt
wir
hatten gelächelt
ihr
hattet gelächelt
sie/Sie
hatten gelächelt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde lächeln
du
wirst lächeln
er/sie/es
wird lächeln
wir
werden lächeln
ihr
werdet lächeln
sie/Sie
werden lächeln
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gelächelt haben
du
wirst gelächelt haben
er/sie/es
wird gelächelt haben
wir
werden gelächelt haben
ihr
werdet gelächelt haben
sie/Sie
werden gelächelt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [lächeln]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
lächle; lächele
du
lächelst
er/sie/es
lächle; lächele
wir
lächeln
ihr
lächelt
sie/Sie
lächeln
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gelächelt
du
habest gelächelt
er/sie/es
habe gelächelt
wir
haben gelächelt
ihr
habet gelächelt
sie/Sie
haben gelächelt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde lächeln
du
werdest lächeln
er/sie/es
werde lächeln
wir
werden lächeln
ihr
werdet lächeln
sie/Sie
werden lächeln
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gelächelt haben
du
werdest gelächelt haben
er/sie/es
werde gelächelt haben
wir
werden gelächelt haben
ihr
werdet gelächelt haben
sie/Sie
werden gelächelt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
lächelte
du
lächeltest
er/sie/es
lächelte
wir
lächelten
ihr
lächeltet
sie/Sie
lächelten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gelächelt
du
hättest gelächelt
er/sie/es
hätte gelächelt
wir
hätten gelächelt
ihr
hättet gelächelt
sie/Sie
hätten gelächelt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde lächeln
du
würdest lächeln
er/sie/es
würde lächeln
wir
würden lächeln
ihr
würdet lächeln
sie/Sie
würden lächeln
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gelächelt haben
du
würdest gelächelt haben
er/sie/es
würde gelächelt haben
wir
würden gelächelt haben
ihr
würdet gelächelt haben
sie/Sie
würden gelächelt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [lächeln]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
lächle; lächele
ihr
lächelt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [lächeln]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
