Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
nötige
du
nötigst
er/sie/es
nötigt
wir
nötigen
ihr
nötigt
sie/Sie
nötigen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
nötigte
du
nötigtest
er/sie/es
nötigte
wir
nötigten
ihr
nötigtet
sie/Sie
nötigten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe genötigt
du
hast genötigt
er/sie/es
hat genötigt
wir
haben genötigt
ihr
habt genötigt
sie/Sie
haben genötigt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte genötigt
du
hattest genötigt
er/sie/es
hatte genötigt
wir
hatten genötigt
ihr
hattet genötigt
sie/Sie
hatten genötigt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde nötigen
du
wirst nötigen
er/sie/es
wird nötigen
wir
werden nötigen
ihr
werdet nötigen
sie/Sie
werden nötigen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde genötigt haben
du
wirst genötigt haben
er/sie/es
wird genötigt haben
wir
werden genötigt haben
ihr
werdet genötigt haben
sie/Sie
werden genötigt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [nötigen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
nötige
du
nötigest
er/sie/es
nötige
wir
nötigen
ihr
nötiget
sie/Sie
nötigen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe genötigt
du
habest genötigt
er/sie/es
habe genötigt
wir
haben genötigt
ihr
habet genötigt
sie/Sie
haben genötigt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde nötigen
du
werdest nötigen
er/sie/es
werde nötigen
wir
werden nötigen
ihr
werdet nötigen
sie/Sie
werden nötigen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde genötigt haben
du
werdest genötigt haben
er/sie/es
werde genötigt haben
wir
werden genötigt haben
ihr
werdet genötigt haben
sie/Sie
werden genötigt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
nötigte
du
nötigtest
er/sie/es
nötigte
wir
nötigten
ihr
nötigtet
sie/Sie
nötigten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte genötigt
du
hättest genötigt
er/sie/es
hätte genötigt
wir
hätten genötigt
ihr
hättet genötigt
sie/Sie
hätten genötigt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde nötigen
du
würdest nötigen
er/sie/es
würde nötigen
wir
würden nötigen
ihr
würdet nötigen
sie/Sie
würden nötigen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde genötigt haben
du
würdest genötigt haben
er/sie/es
würde genötigt haben
wir
würden genötigt haben
ihr
würdet genötigt haben
sie/Sie
würden genötigt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [nötigen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
nötige; nötig
ihr
nötigt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [nötigen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);