Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
platziere
du
platzierst
er/sie/es
platziert
wir
platzieren
ihr
platziert
sie/Sie
platzieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
platzierte
du
platziertest
er/sie/es
platzierte
wir
platzierten
ihr
platziertet
sie/Sie
platzierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe platziert
du
hast platziert
er/sie/es
hat platziert
wir
haben platziert
ihr
habt platziert
sie/Sie
haben platziert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte platziert
du
hattest platziert
er/sie/es
hatte platziert
wir
hatten platziert
ihr
hattet platziert
sie/Sie
hatten platziert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde platzieren
du
wirst platzieren
er/sie/es
wird platzieren
wir
werden platzieren
ihr
werdet platzieren
sie/Sie
werden platzieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde platziert haben
du
wirst platziert haben
er/sie/es
wird platziert haben
wir
werden platziert haben
ihr
werdet platziert haben
sie/Sie
werden platziert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [platzieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
platziere
du
platzierest
er/sie/es
platziere
wir
platzieren
ihr
platzieret
sie/Sie
platzieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe platziert
du
habest platziert
er/sie/es
habe platziert
wir
haben platziert
ihr
habet platziert
sie/Sie
haben platziert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde platzieren
du
werdest platzieren
er/sie/es
werde platzieren
wir
werden platzieren
ihr
werdet platzieren
sie/Sie
werden platzieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde platziert haben
du
werdest platziert haben
er/sie/es
werde platziert haben
wir
werden platziert haben
ihr
werdet platziert haben
sie/Sie
werden platziert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
platzierte
du
platziertest
er/sie/es
platzierte
wir
platzierten
ihr
platziertet
sie/Sie
platzierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte platziert
du
hättest platziert
er/sie/es
hätte platziert
wir
hätten platziert
ihr
hättet platziert
sie/Sie
hätten platziert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde platzieren
du
würdest platzieren
er/sie/es
würde platzieren
wir
würden platzieren
ihr
würdet platzcieren
sie/Sie
würden platzieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde platziert haben
du
würdest platziert haben
er/sie/es
würde platziert haben
wir
würden platziert haben
ihr
würdet platziert haben
sie/Sie
würden platziert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [platzieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
platziere
ihr
platziert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [platzieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
