Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
probe
du
probst
er/sie/es
probt
wir
proben
ihr
probt
sie/Sie
proben
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
probte
du
probtest
er/sie/es
probte
wir
probten
ihr
probtet
sie/Sie
probten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geprobt
du
hast geprobt
er/sie/es
hat geprobt
wir
haben geprobt
ihr
habt geprobt
sie/Sie
haben geprobt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geprobt
du
hattest geprobt
er/sie/es
hatte geprobt
wir
hatten geprobt
ihr
hattet geprobt
sie/Sie
hatten geprobt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde proben
du
wirst proben
er/sie/es
wird proben
wir
werden proben
ihr
werdet proben
sie/Sie
werden proben
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geprobt haben
du
wirst geprobt haben
er/sie/es
wird geprobt haben
wir
werden geprobt haben
ihr
werdet geprobt haben
sie/Sie
werden geprobt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [proben]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
probe
du
probest
er/sie/es
probe
wir
proben
ihr
probet
sie/Sie
proben
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geprobt
du
habest geprobt
er/sie/es
habe geprobt
wir
haben geprobt
ihr
habet geprobt
sie/Sie
haben geprobt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde proben
du
werdest proben
er/sie/es
werde proben
wir
werden proben
ihr
werdet proben
sie/Sie
werden proben
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geprobt haben
du
werdest geprobt haben
er/sie/es
werde geprobt haben
wir
werden geprobt haben
ihr
werdet geprobt haben
sie/Sie
werden geprobt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
probte
du
probtest
er/sie/es
probte
wir
probten
ihr
probtet
sie/Sie
probten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geprobt
du
hättest geprobt
er/sie/es
hätte geprobt
wir
hätten geprobt
ihr
hättet geprobt
sie/Sie
hätten geprobt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde proben
du
würdest proben
er/sie/es
würde proben
wir
würden proben
ihr
würdet proben
sie/Sie
würden proben
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geprobt haben
du
würdest geprobt haben
er/sie/es
würde geprobt haben
wir
würden geprobt haben
ihr
würdet geprobt haben
sie/Sie
würden geprobt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [proben]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
probe; prob
ihr
probt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [proben]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
