Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
protestiere
du
protestierst
er/sie/es
protestiert
wir
protestieren
ihr
protestiert
sie/Sie
protestieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
protestierte
du
protestiertest
er/sie/es
protestierte
wir
protestierten
ihr
protestiertet
sie/Sie
protestierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe protestiert
du
hast protestiert
er/sie/es
hat protestiert
wir
haben protestiert
ihr
habt protestiert
sie/Sie
haben protestiert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte protestiert
du
hattest protestiert
er/sie/es
hatte protestiert
wir
hatten protestiert
ihr
hattet protestiert
sie/Sie
hatten protestiert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde protestieren
du
wirst protestieren
er/sie/es
wird protestieren
wir
werden protestieren
ihr
werdet protestieren
sie/Sie
werden protestieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde protestiert haben
du
wirst protestiert haben
er/sie/es
wird protestiert haben
wir
werden protestiert haben
ihr
werdet protestiert haben
sie/Sie
werden protestiert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [protestieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
protestiere
du
protestierest
er/sie/es
protestiere
wir
protestieren
ihr
protestieret
sie/Sie
protestieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe protestiert
du
habest protestiert
er/sie/es
habe protestiert
wir
haben protestiert
ihr
habet protestiert
sie/Sie
haben protestiert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde protestieren
du
werdest protestieren
er/sie/es
werde protestieren
wir
werden protestieren
ihr
werdet protestieren
sie/Sie
werden protestieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde protestiert haben
du
werdest protestiert haben
er/sie/es
werde protestiert haben
wir
werden protestiert haben
ihr
werdet protestiert haben
sie/Sie
werden protestiert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
protestierte
du
protestiertest
er/sie/es
protestierte
wir
protestierten
ihr
protestiertet
sie/Sie
protestierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte protestiert
du
hättest protestiert
er/sie/es
hätte protestiert
wir
hätten protestiert
ihr
hättet protestiert
sie/Sie
hätten protestiert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde protestieren
du
würdest protestieren
er/sie/es
würde protestieren
wir
würden protestieren
ihr
würdet protestieren
sie/Sie
würden protestieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde protestiert haben
du
würdest protestiert haben
er/sie/es
würde protestiert haben
wir
würden protestiert haben
ihr
würdet protestiert haben
sie/Sie
würden protestiert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [protestieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
protestiere; protestier
ihr
protestiert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [protestieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
