Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
rechne
du
rechnest
er/sie/es
rechnet
wir
rechnen
ihr
rechnet
sie/Sie
rechnen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
rechnete
du
rechnetest
er/sie/es
rechnete
wir
rechneten
ihr
rechnetet
sie/Sie
rechneten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gerechnet
du
hast gerechnet
er/sie/es
hat gerechnet
wir
haben gerechnet
ihr
habt gerechnet
sie/Sie
haben gerechnet
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gerechnet
du
hattest gerechnet
er/sie/es
hatte gerechnet
wir
hatten gerechnet
ihr
hattet gerechnet
sie/Sie
hatten gerechnet
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde rechnen
du
wirst rechnen
er/sie/es
wird rechnen
wir
werden rechnen
ihr
werdet rechnen
sie/Sie
werden rechnen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gerechnet haben
du
wirst gerechnet haben
er/sie/es
wird gerechnet haben
wir
werden gerechnet haben
ihr
werdet gerechnet haben
sie/Sie
werden gerechnet haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [rechnen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
rechne
du
rechnest
er/sie/es
rechne
wir
rechnen
ihr
rechnet
sie/Sie
rechnen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gerechnet
du
habest gerechnet
er/sie/es
habe gerechnet
wir
haben gerechnet
ihr
habet gerechnet
sie/Sie
haben gerechnet
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde rechnen
du
werdest rechnen
er/sie/es
werde rechnen
wir
werden rechnen
ihr
werdet rechnen
sie/Sie
werden rechnen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gerechnet haben
du
werdest gerechnet haben
er/sie/es
werde gerechnet haben
wir
werden gerechnet haben
ihr
werdet gerechnet haben
sie/Sie
werden gerechnet haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
rechnete
du
rechnetest
er/sie/es
rechnete
wir
rechneten
ihr
rechnetet
sie/Sie
rechneten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gerechnet
du
hättest gerechnet
er/sie/es
hätte gerechnet
wir
hätten gerechnet
ihr
hättet gerechnet
sie/Sie
hätten gerechnet
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde rechnen
du
würdest rechnen
er/sie/es
würde rechnen
wir
würden rechnen
ihr
würdet rechnen
sie/Sie
würden rechnen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gerechnet haben
du
würdest gerechnet haben
er/sie/es
würde gerechnet haben
wir
würden gerechnet haben
ihr
würdet gerechnet haben
sie/Sie
würden gerechnet haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [rechnen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
rechne
ihr
rechnet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [rechnen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);