Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
riskiere
du
riskierst
er/sie/es
riskiert
wir
riskieren
ihr
riskiert
sie/Sie
riskieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
riskierte
du
riskiertest
er/sie/es
riskierte
wir
riskierten
ihr
riskiertet
sie/Sie
riskierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe riskiert
du
hast riskiert
er/sie/es
hat riskiert
wir
haben riskiert
ihr
habt riskiert
sie/Sie
haben riskiert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte riskiert
du
hattest riskiert
er/sie/es
hatte riskiert
wir
hatten riskiert
ihr
hattet riskiert
sie/Sie
hatten riskiert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde riskieren
du
wirst riskieren
er/sie/es
wird riskieren
wir
werden riskieren
ihr
werdet riskieren
sie/Sie
werden riskieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde riskiert haben
du
wirst riskiert haben
er/sie/es
wird riskiert haben
wir
werden riskiert haben
ihr
werdet riskiert haben
sie/Sie
werden riskiert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [riskieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
riskiere
du
riskierest
er/sie/es
riskiere
wir
riskieren
ihr
riskieret
sie/Sie
riskieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe riskiert
du
habest riskiert
er/sie/es
habe riskiert
wir
haben riskiert
ihr
habet riskiert
sie/Sie
haben riskiert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde riskieren
du
werdest riskieren
er/sie/es
werde riskieren
wir
werden riskieren
ihr
werdet riskieren
sie/Sie
werden riskieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde riskiert haben
du
werdest riskiert haben
er/sie/es
werde riskiert haben
wir
werden riskiert haben
ihr
werdet riskiert haben
sie/Sie
werden riskiert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
riskierte
du
riskiertest
er/sie/es
riskierte
wir
riskierten
ihr
riskiertet
sie/Sie
riskierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte riskiert
du
hättest riskiert
er/sie/es
hätte riskiert
wir
hätten riskiert
ihr
hättet riskiert
sie/Sie
hätten riskiert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde riskieren
du
würdest riskieren
er/sie/es
würde riskieren
wir
würden riskieren
ihr
würdet riskieren
sie/Sie
würden riskieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde riskiert haben
du
würdest riskiert haben
er/sie/es
würde riskiert haben
wir
würden riskiert haben
ihr
würdet riskiert haben
sie/Sie
würden riskiert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [riskieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
riskiere; riskier
ihr
riskiert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [riskieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);