Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
schaffe
du
schaffst
er/sie/es
schafft
wir
schaffen
ihr
schafft
sie/Sie
schaffen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
schuf; schaffte
du
schufst; schafftest
er/sie/es
schuf; schaffte
wir
schufen; schafften
ihr
schuft; schafftet
sie/Sie
schufen; schafften
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geschaffen; geschafft
du
hast geschaffen; geschafft
er/sie/es
hat geschaffen; geschafft
wir
haben geschaffen; geschafft
ihr
habt geschaffen; geschafft
sie/Sie
haben geschaffen; geschafft
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geschaffen; geschafft
du
hattest geschaffen; geschafft
er/sie/es
hatte geschaffen; geschafft
wir
hatten geschaffen; geschafft
ihr
hattet geschaffen; geschafft
sie/Sie
hatten geschaffen; geschafft
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde schaffen
du
wirst schaffen
er/sie/es
wird schaffen
wir
werden schaffen
ihr
werdet schaffen
sie/Sie
werden schaffen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geschaffen; geschafft haben
du
wirst geschaffen; geschafft haben
er/sie/es
wird geschaffen; geschafft haben
wir
werden geschaffen; geschafft haben
ihr
werdet geschaffen; geschafft haben
sie/Sie
werden geschaffen; geschafft haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [schaffen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
schaffe
du
schaffest
er/sie/es
schaffe
wir
schaffen
ihr
schaffet
sie/Sie
schaffen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geschaffen; geschafft
du
habest geschaffen; geschafft
er/sie/es
habe geschaffen; geschafft
wir
haben geschaffen; geschafft
ihr
habet geschaffen; geschafft
sie/Sie
haben geschaffen; geschafft
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde schaffen
du
werdest schaffen
er/sie/es
werde schaffen
wir
werden schaffen
ihr
werdet schaffen
sie/Sie
werden schaffen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geschaffen; geschafft
du
werdest geschaffen; geschafft
er/sie/es
werde geschaffen; geschafft
wir
werden geschaffen; geschafft
ihr
werdet geschaffen; geschafft
sie/Sie
werden geschaffen; geschafft
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
schüfe; schafte
du
schüfest; schüfst; schaftest
er/sie/es
schüfe; schafte
wir
schüfen; schaften
ihr
schüfet; schüft; schaftet
sie/Sie
schüfen; schaften
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geschaffen; geschafft
du
hättest geschaffen; geschafft
er/sie/es
hätte geschaffen; geschafft
wir
hätten geschaffen; geschafft
ihr
hättet geschaffen; geschafft
sie/Sie
hätten geschaffen; geschafft
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde schaffen
du
würdest schaffen
er/sie/es
würde schaffen
wir
würden schaffen
ihr
würdet schaffen
sie/Sie
würden schaffen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geschaffen; geschafft haben
du
würdest geschaffen; geschafft haben
er/sie/es
würde geschaffen; geschafft haben
wir
würden geschaffen; geschafft haben
ihr
würdet geschaffen; geschafft haben
sie/Sie
würden geschaffen; geschafft haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [schaffen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
schaffe; schaff
ihr
schafft
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [schaffen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);