Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
schließe
du
schließt
er/sie/es
schließt
wir
schließen
ihr
schließt
sie/Sie
schließen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
schloss
du
schlossest; schlosst
er/sie/es
schloss
wir
schlossen
ihr
schlosst
sie/Sie
schlossen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geschlossen
du
hast geschlossen
er/sie/es
hat geschlossen
wir
haben geschlossen
ihr
habt geschlossen
sie/Sie
haben geschlossen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geschlossen
du
hattest geschlossen
er/sie/es
hatte geschlossen
wir
hatten geschlossen
ihr
hattet geschlossen
sie/Sie
hatten geschlossen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde schließen
du
wirst schließen
er/sie/es
wird schließen
wir
werden schließen
ihr
werdet schließen
sie/Sie
werden schließen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geschlossen haben
du
wirst geschlossen haben
er/sie/es
wird geschlossen haben
wir
werden geschlossen haben
ihr
werdet geschlossen haben
sie/Sie
werden geschlossen haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [schließen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
schließe
du
schließest
er/sie/es
schließe
wir
schließen
ihr
schließet
sie/Sie
schließen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geschlossen
du
habest geschlossen
er/sie/es
habe geschlossen
wir
haben geschlossen
ihr
habet geschlossen
sie/Sie
haben geschlossen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde schließen
du
werdest schließen
er/sie/es
werde schließen
wir
werden schließen
ihr
werdet schließen
sie/Sie
werden schließen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geschlossen haben
du
werdest geschlossen haben
er/sie/es
werde geschlossen haben
wir
werden geschlossen haben
ihr
werdet geschlossen haben
sie/Sie
werden geschlossen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
schlösse
du
schlössest
er/sie/es
schlösse
wir
schlössen
ihr
schlösset
sie/Sie
schlössen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geschlossen
du
hättest geschlossen
er/sie/es
hätte geschlossen
wir
hätten geschlossen
ihr
hättet geschlossen
sie/Sie
hätten geschlossen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde schließen
du
würdest schließen
er/sie/es
würde schließen
wir
würden schließen
ihr
würdet schließen
sie/Sie
würden schließen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geschlossen haben
du
würdest geschlossen haben
er/sie/es
würde geschlossen haben
wir
würden geschlossen haben
ihr
würdet geschlossen haben
sie/Sie
würden geschlossen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [schließen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
schließe; schließ
ihr
schließt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [schließen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);