Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
schultere
du
schulterst
er/sie/es
schultert
wir
schultern
ihr
schultert
sie/Sie
schultern
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
schulterte
du
schultertest
er/sie/es
schulterte
wir
schulterten
ihr
schultertet
sie/Sie
schulterten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geschultert
du
hast geschultert
er/sie/es
hat geschultert
wir
haben geschultert
ihr
habt geschultert
sie/Sie
haben geschultert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geschultert
du
hattest geschultert
er/sie/es
hatte geschultert
wir
hatten geschultert
ihr
hattet geschultert
sie/Sie
hatten geschultert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde schultern
du
wirst schultern
er/sie/es
wird schultern
wir
werden schultern
ihr
werdet schultern
sie/Sie
werden schultern
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geschultert haben
du
wirst geschultert haben
er/sie/es
wird geschultert haben
wir
werden geschultert haben
ihr
werdet geschultert haben
sie/Sie
werden geschultert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [schultern]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
schultere
du
schulterst
er/sie/es
schultere
wir
schultern
ihr
schultert
sie/Sie
schultern
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geschultert
du
habest geschultert
er/sie/es
habe geschultert
wir
haben geschultert
ihr
habet geschultert
sie/Sie
haben geschultert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde schultern
du
werdest schultern
er/sie/es
werde schultern
wir
werden schultern
ihr
werdet schultern
sie/Sie
werden schultern
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geschultert haben
du
werdest geschultert haben
er/sie/es
werde geschultert haben
wir
werden geschultert haben
ihr
werdet geschultert haben
sie/Sie
werden geschultert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
schulterte
du
schultertest
er/sie/es
schulterte
wir
schulterten
ihr
schultertet
sie/Sie
schulterten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geschultert
du
hättest geschultert
er/sie/es
hätte geschultert
wir
hätten geschultert
ihr
hättet geschultert
sie/Sie
hätten geschultert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde schultern
du
würdest schultern
er/sie/es
würde schultern
wir
würden schultern
ihr
würdet schultern
sie/Sie
würden schultern
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geschultert haben
du
würdest geschultert haben
er/sie/es
würde geschultert haben
wir
würden geschultert haben
ihr
würdet geschultert haben
sie/Sie
würden geschultert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [schultern]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
schultere
ihr
schultert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [schultern]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
