Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
schüttle; schüttele
du
schüttelst
er/sie/es
schüttelt
wir
schütteln
ihr
schüttelt
sie/Sie
schütteln
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
schüttelte
du
schütteltest
er/sie/es
schüttelte
wir
schüttelten
ihr
schütteltet
sie/Sie
schüttelten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geschüttelt
du
hast geschüttelt
er/sie/es
hat geschüttelt
wir
haben geschüttelt
ihr
habt geschüttelt
sie/Sie
haben geschüttelt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geschüttelt
du
hattest geschüttelt
er/sie/es
hatte geschüttelt
wir
hatten geschüttelt
ihr
hattet geschüttelt
sie/Sie
hatten geschüttelt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde schütteln
du
wirst schütteln
er/sie/es
wird schütteln
wir
werden schütteln
ihr
werdet schütteln
sie/Sie
werden schütteln
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geschüttelt haben
du
wirst geschüttelt haben
er/sie/es
wird geschüttelt haben
wir
werden geschüttelt haben
ihr
werdet geschüttelt haben
sie/Sie
werden geschüttelt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [schütteln]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
schüttle; schüttele
du
schüttelst
er/sie/es
schüttle; schüttele
wir
schütteln
ihr
schüttelt
sie/Sie
schütteln
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geschüttelt
du
habest geschüttelt
er/sie/es
habe geschüttelt
wir
haben geschüttelt
ihr
habet geschüttelt
sie/Sie
haben geschüttelt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde schütteln
du
werdest schütteln
er/sie/es
werde schütteln
wir
werden schütteln
ihr
werdet schütteln
sie/Sie
werden schütteln
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geschüttelt haben
du
werdest geschüttelt haben
er/sie/es
werde geschüttelt haben
wir
werden geschüttelt haben
ihr
werdet geschüttelt haben
sie/Sie
werden geschüttelt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
schüttelte
du
schütteltest
er/sie/es
schüttelte
wir
schüttelten
ihr
schütteltet
sie/Sie
schüttelten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geschüttelt
du
hättest geschüttelt
er/sie/es
hätte geschüttelt
wir
hätten geschüttelt
ihr
hättet geschüttelt
sie/Sie
hätten geschüttelt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde schütteln
du
würdest schütteln
er/sie/es
würde schütteln
wir
würden schütteln
ihr
würdet schütteln
sie/Sie
würden schütteln
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geschüttelt haben
du
würdest geschüttelt haben
er/sie/es
würde geschüttelt haben
wir
würden geschüttelt haben
ihr
würdet geschüttelt haben
sie/Sie
würden geschüttelt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [schütteln]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
schüttle; schüttele
ihr
schüttelt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [schütteln]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
