Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
seihe
du
seihst
er/sie/es
seiht
wir
seihen
ihr
seiht
sie/Sie
seihen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
seihte; sieh
du
seihtest; siehst
er/sie/es
seihte; sieh
wir
seihten; siehen
ihr
seihtet; sieht
sie/Sie
seihten; siehen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geseiht
du
hast geseiht
er/sie/es
hat geseiht
wir
haben geseiht
ihr
habt geseiht
sie/Sie
haben geseiht
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geseiht
du
hattest geseiht
er/sie/es
hatte geseiht
wir
hatten geseiht
ihr
hattet geseiht
sie/Sie
hatten geseiht
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde seihen
du
wirst seihen
er/sie/es
wird seihen
wir
werden seihen
ihr
werdet seihen
sie/Sie
werden seihen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geseiht haben
du
wirst geseiht haben
er/sie/es
wird geseiht haben
wir
werden geseiht haben
ihr
werdet geseiht haben
sie/Sie
werden geseiht haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [seihen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
seihe
du
seihest
er/sie/es
seihe
wir
seihen
ihr
seihet
sie/Sie
seihen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geseiht
du
habest geseiht
er/sie/es
habe geseiht
wir
haben geseiht
ihr
habet geseiht
sie/Sie
haben geseiht
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde seihen
du
werdest seihen
er/sie/es
werde seihen
wir
werden seihen
ihr
werdet seihen
sie/Sie
werden seihen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geseiht haben
du
werdest geseiht haben
er/sie/es
werde geseiht haben
wir
werden geseiht haben
ihr
werdet geseiht haben
sie/Sie
werden geseiht haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
seihte
du
seihtest
er/sie/es
seihte
wir
seihten
ihr
seihtet
sie/Sie
seihten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geseiht
du
hättest geseiht
er/sie/es
hätte geseiht
wir
hätten geseiht
ihr
hättet geseiht
sie/Sie
hätten geseiht
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde seihen
du
würdest seihen
er/sie/es
würde seihen
wir
würden seihen
ihr
würdet seihen
sie/Sie
würden seihen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geseiht haben
du
würdest geseiht haben
er/sie/es
würde geseiht haben
wir
würden geseiht haben
ihr
würdet geseiht haben
sie/Sie
würden geseiht haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [seihen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
seihe; seih
ihr
seiht
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [seihen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
