Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
sondere
du
sonderst
er/sie/es
sondert
wir
sondern
ihr
sondert
sie/Sie
sondern
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
sonderte
du
sondertest
er/sie/es
sonderte
wir
sonderten
ihr
sondertet
sie/Sie
sonderten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gesondert
du
hast gesondert
er/sie/es
hat gesondert
wir
haben gesondert
ihr
habt gesondert
sie/Sie
haben gesondert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gesondert
du
hattest gesondert
er/sie/es
hatte gesondert
wir
hatten gesondert
ihr
hattet gesondert
sie/Sie
hatten gesondert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde sondern
du
wirst sondern
er/sie/es
wird sondern
wir
werden sondern
ihr
werdet sondern
sie/Sie
werden sondern
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gesondert haben
du
wirst gesondert haben
er/sie/es
wird gesondert haben
wir
werden gesondert haben
ihr
werdet gesondert haben
sie/Sie
werden gesondert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [sondern]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
sondere
du
sonderst
er/sie/es
sondere
wir
sondern
ihr
sondert
sie/Sie
sondern
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gesondert
du
habest gesondert
er/sie/es
habe gesondert
wir
haben gesondert
ihr
habet gesondert
sie/Sie
haben gesondert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde sondern
du
werdest sondern
er/sie/es
werde sondern
wir
werden sondern
ihr
werdet sondern
sie/Sie
werden sondern
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gesondert haben
du
werdest gesondert haben
er/sie/es
werde gesondert haben
wir
werden gesondert haben
ihr
werdet gesondert haben
sie/Sie
werden gesondert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
sonderte
du
sondertest
er/sie/es
sonderte
wir
sonderten
ihr
sondertet
sie/Sie
sonderten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gesondert
du
hättest gesondert
er/sie/es
hätte gesondert
wir
hätten gesondert
ihr
hättet gesondert
sie/Sie
hätten gesondert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde sondern
du
würdest sondern
er/sie/es
würde sondern
wir
würden sondern
ihr
würdet sondern
sie/Sie
würden sondern
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gesondert haben
du
würdest gesondert haben
er/sie/es
würde gesondert haben
wir
würden gesondert haben
ihr
würdet gesondert haben
sie/Sie
würden gesondert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [sondern]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
sondere
ihr
sondert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [sondern]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);