Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
sprühe
du
sprühst
er/sie/es
sprüht
wir
sprühen
ihr
sprüht
sie/Sie
sprühen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
sprühte
du
sprühtest
er/sie/es
sprühte
wir
sprühten
ihr
sprühtet
sie/Sie
sprühten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gesprüht
du
hast gesprüht
er/sie/es
hat gesprüht
wir
haben gesprüht
ihr
habt gesprüht
sie/Sie
haben gesprüht
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gesprüht
du
hattest gesprüht
er/sie/es
hatte gesprüht
wir
hatten gesprüht
ihr
hattet gesprüht
sie/Sie
hatten gesprüht
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde sprühen
du
wirst sprühen
er/sie/es
wird sprühen
wir
werden sprühen
ihr
werdet sprühen
sie/Sie
werden sprühen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gesprüht haben
du
wirst gesprüht haben
er/sie/es
wird gesprüht haben
wir
werden gesprüht haben
ihr
werdet gesprüht haben
sie/Sie
werden gesprüht haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [sprühen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
sprühe
du
sprühest
er/sie/es
sprühe
wir
sprühen
ihr
sprühet
sie/Sie
sprühen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gesprüht
du
habest gesprüht
er/sie/es
habe gesprüht
wir
haben gesprüht
ihr
habet gesprüht
sie/Sie
haben gesprüht
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde sprühen
du
werdest sprühen
er/sie/es
werde sprühen
wir
werden sprühen
ihr
werdet sprühen
sie/Sie
werden sprühen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gesprüht haben
du
werdest gesprüht haben
er/sie/es
werde gesprüht haben
wir
werden gesprüht haben
ihr
werdet gesprüht haben
sie/Sie
werden gesprüht haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
sprühte
du
sprühtest
er/sie/es
sprühte
wir
sprühten
ihr
sprühtet
sie/Sie
sprühten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gesprüht
du
hättest gesprüht
er/sie/es
hätte gesprüht
wir
hätten gesprüht
ihr
hättet gesprüht
sie/Sie
hätten gesprüht
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde sprühen
du
würdest sprühen
er/sie/es
würde sprühen
wir
würden sprühen
ihr
würdet sprühen
sie/Sie
würden sprühen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gesprüht haben
du
würdest gesprüht haben
er/sie/es
würde gesprüht haben
wir
würden gesprüht haben
ihr
würdet gesprüht haben
sie/Sie
würden gesprüht haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [sprühen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
sprühe; sprüh
ihr
sprüht
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [sprühen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
