Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
staple; stapele
du
stapelst
er/sie/es
stapelt
wir
stapeln
ihr
stapelt
sie/Sie
stapeln
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
stapelte
du
stapeltest
er/sie/es
stapelte
wir
stapelten
ihr
stapeltet
sie/Sie
stapelten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gestapelt
du
hast gestapelt
er/sie/es
hat gestapelt
wir
haben gestapelt
ihr
habt gestapelt
sie/Sie
haben gestapelt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gestapelt
du
hattest gestapelt
er/sie/es
hatte gestapelt
wir
hatten gestapelt
ihr
hattet gestapelt
sie/Sie
hatten gestapelt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde stapeln
du
wirst stapeln
er/sie/es
wird stapeln
wir
werden stapeln
ihr
werdet stapeln
sie/Sie
werden stapeln
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gestapelt haben
du
wirst gestapelt haben
er/sie/es
wird gestapelt haben
wir
werden gestapelt haben
ihr
werdet gestapelt haben
sie/Sie
werden gestapelt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [stapeln]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
staple; stapele
du
stapelst
er/sie/es
staple; stapele
wir
stapeln
ihr
stapelt
sie/Sie
stapeln
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gestapelt
du
habest gestapelt
er/sie/es
habe gestapelt
wir
haben gestapelt
ihr
habet gestapelt
sie/Sie
haben gestapelt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde stapeln
du
werdest stapeln
er/sie/es
werde stapeln
wir
werden stapeln
ihr
werdet stapeln
sie/Sie
werden stapeln
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gestapelt haben
du
werdest gestapelt haben
er/sie/es
werde gestapelt haben
wir
werden gestapelt haben
ihr
werdet gestapelt haben
sie/Sie
werden gestapelt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
stapelte
du
stapeltest
er/sie/es
stapelte
wir
stapelten
ihr
stapeltet
sie/Sie
stapelten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gestapelt
du
hättest gestapelt
er/sie/es
hätte gestapelt
wir
hätten gestapelt
ihr
hättet gestapelt
sie/Sie
hätten gestapelt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde stapeln
du
würdest stapeln
er/sie/es
würde stapeln
wir
würden stapeln
ihr
würdet stapeln
sie/Sie
würden stapeln
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gestapelt haben
du
würdest gestapelt haben
er/sie/es
würde gestapelt haben
wir
würden gestapelt haben
ihr
würdet gestapelt haben
sie/Sie
würden gestapelt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [stapeln]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
staple; stapele
ihr
stapelt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [stapeln]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
