Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
stecke
du
steckst
er/sie/es
steckt
wir
stecken
ihr
steckt
sie/Sie
stecken
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
stak; steckte
du
stakst; stecktest
er/sie/es
stak; steckte
wir
staken; steckten
ihr
stakt; stecktet
sie/Sie
staken; steckten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gesteckt
du
hast gesteckt
er/sie/es
hat gesteckt
wir
haben gesteckt
ihr
habt gesteckt
sie/Sie
haben gesteckt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gesteckt
du
hattest gesteckt
er/sie/es
hatte gesteckt
wir
hatten gesteckt
ihr
hattet gesteckt
sie/Sie
hatten gesteckt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde stecken
du
wirst stecken
er/sie/es
wird stecken
wir
werden stecken
ihr
werdet stecken
sie/Sie
werden stecken
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gesteckt haben
du
wirst gesteckt haben
er/sie/es
wird gesteckt haben
wir
werden gesteckt haben
ihr
werdet gesteckt haben
sie/Sie
werden gesteckt haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [stecken]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
stecke
du
steckest
er/sie/es
stecke
wir
stecken
ihr
stecket
sie/Sie
stecken
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gesteckt
du
habest gesteckt
er/sie/es
habe gesteckt
wir
haben gesteckt
ihr
habet gesteckt
sie/Sie
haben gesteckt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde stecken
du
werdest stecken
er/sie/es
werde stecken
wir
werden stecken
ihr
werdet stecken
sie/Sie
werden stecken
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gesteckt haben
du
werdest gesteckt haben
er/sie/es
werde gesteckt haben
wir
werden gesteckt haben
ihr
werdet gesteckt haben
sie/Sie
werden gesteckt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
stäke
du
stäkest
er/sie/es
stäke
wir
stäken
ihr
stäket
sie/Sie
stäken
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gesteckt
du
hättest gesteckt
er/sie/es
hätte gesteckt
wir
hätten gesteckt
ihr
hättet gesteckt
sie/Sie
hätten gesteckt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde stecken
du
würdest stecken
er/sie/es
würde stecken
wir
würden stecken
ihr
würdet stecken
sie/Sie
würden stecken
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gesteckt haben
du
würdest gesteckt haben
er/sie/es
würde gesteckt haben
wir
würden gesteckt haben
ihr
würdet gesteckt haben
sie/Sie
würden gesteckt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [stecken]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
stecke; steck
ihr
steckt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [stecken]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
