Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
steppe
du
steppst
er/sie/es
steppt
wir
steppen
ihr
steppt
sie/Sie
steppen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
steppte
du
stepptest
er/sie/es
steppte
wir
steppten
ihr
stepptet
sie/Sie
steppten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gesteppt
du
hast gesteppt
er/sie/es
hat gesteppt
wir
haben gesteppt
ihr
habt gesteppt
sie/Sie
haben gesteppt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gesteppt
du
hattest gesteppt
er/sie/es
hatte gesteppt
wir
hatten gesteppt
ihr
hattet gesteppt
sie/Sie
hatten gesteppt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde steppen
du
wirst steppen
er/sie/es
wird steppen
wir
werden steppen
ihr
werdet steppen
sie/Sie
werden steppen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gesteppt haben
du
wirst gesteppt haben
er/sie/es
wird gesteppt haben
wir
werden gesteppt haben
ihr
werdet gesteppt haben
sie/Sie
werden gesteppt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [steppen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
steppe
du
steppest
er/sie/es
steppe
wir
steppen
ihr
steppet
sie/Sie
steppen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gesteppt
du
habest gesteppt
er/sie/es
habe gesteppt
wir
haben gesteppt
ihr
habet gesteppt
sie/Sie
haben gesteppt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde steppen
du
werdest steppen
er/sie/es
werde steppen
wir
werden steppen
ihr
werdet steppen
sie/Sie
werden steppen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gesteppt haben
du
werdest gesteppt haben
er/sie/es
werde gesteppt haben
wir
werden gesteppt haben
ihr
werdet gesteppt haben
sie/Sie
werden gesteppt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
steppte
du
stepptest
er/sie/es
steppte
wir
steppten
ihr
stepptet
sie/Sie
steppten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gesteppt
du
hättest gesteppt
er/sie/es
hätte gesteppt
wir
hätten gesteppt
ihr
hättet gesteppt
sie/Sie
hätten gesteppt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde steppen
du
würdest steppen
er/sie/es
würde steppen
wir
würden steppen
ihr
würdet steppen
sie/Sie
würden steppen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gesteppt haben
du
würdest gesteppt haben
er/sie/es
würde gesteppt haben
wir
würden gesteppt haben
ihr
würdet gesteppt haben
sie/Sie
würden gesteppt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [steppen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
steppe; stepp
ihr
steppt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [steppen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);